روش تركيبي BSC و VFB-DEA در محيط فازي جهت طراحي مدلي براي ارزيابي عملكرد بيمارستان ها

بهبود كارايي يكي از مهمترين شاخص هاي ارزيابي عملكرد سازمان است و اساسي ترين و نخستين گام در بهبود كارايي، اندازه گيري و ارزيابي آن مي باشد. تاكنون تحقيقات بسيار اندكي در زمينه ارزيابي عملكرد بيمارستان ها با استفاده از تركيب BSC وDEA انجام شده است و كارايي واحدها با استفاده از مدل هاي كلاسيك DEA كه داراي دو محدوديت خود ارزيابي و عدم تشخيص بين DMU هاي كارا هستند محاسبه شده است و شرايط عدم قطعيت نيز در نظر گرفته نشده است، در صورتي كه در برخي از شاخص هاي عملكرد نياز به قضاوت و تفكر انساني است. براي رفع اين محدوديت ها، در اين تحقيق از مدل جديد كارايي متقاطع VFB-DEA در محيط فازي استفاده شده است. بنابراين در اين تحقيق، با استفاده از مدل VFB-DEAدر روش تحليل پوششي داده هاي فازي (FDEA)و كارت امتيازي متوازن (BSC) به ارزيابي عملكرد بيمارستان هاي دولتي شهر مشهد در بازه زماني سال 1393پرداخته مي شود. در اين راستا با مطالعه شاخص هاي استفاده شده براي ارزيابي عملكرد مراكز خدمات درماني در مطالعات گذشته و با نظر خبرگان حوزه سلامت، سه شاخص ميزان رضايت پرسنل و سرانه آموزش و هزينه دارو و لوازم مصرفي و سه شاخص ميزان رضايت بيماران و ميانگين مدت بستري و درصد اشغال تخت، در چهار منظر كارت امتيازي متوازن به عنوان شاخص هاي ورودي و شاخص هاي خروجي انتخاب گرديد. سپس با به كارگيري مدل جديد VFB-DEA مشخص گرديد بيمارستان 1 به عنوان واحد كارا و بيمارستان 6 به عنوان واحد ناكارا مي باشند. با توجه به عدم قطعيت لحاظ شده و تعيين شاخص هاي ورودي و خروجي بر اساس كارت امتيازي متوازن، مدل ارائه شده نسبت مدل هاي گذشته دقيق تر بوده و مديران را قادر مي سازد تا بهتر و دقيق تر جهت بهبود كارايي سازمان ها تصميم گيري نمايند.