شناسايي و اولويت ‌بندي عوامل مؤثر بر توانمندسازي سازماني استانداري خوزستان

پژوهش حاضر در صدد آن است عوامل و مؤلفه هاي تأثيرگذار بر توانمندسازي سازماني را مورد بررسي قرار دهد. اين مطالعه از حيث هدف يك تحقيق كاربردي و از حيث نحوه گردآوري داده ها از نوع توصيفي و از شاخه ميداني به شمار مي رود، روش انجام تحقيق نيز به صورت پيمايشي بوده است. جامعه اين پژوهش در بخش اول مشتمل بر خبرگان و در بخش دوم مشتمل بر كليه كاركنان استانداري خوزستان مي‌باشد (475 نفر). به طوري كه در بخش اول جهت شناسايي مؤلفه ها به كمك روش دلفي فازي، 15 نفر از خبرگان در تحقيق مشاركت داشته اند و در بخش دوم جهت اولويت بندي عوامل شناسايي شده، بر اين اساس حجم نمونه بدست آمده از فرمول كوكران، 144 نفر از كاركنان استانداري خوزستان انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها، از پرسشنامه، پس از تأييد روايي و اعتبار آن با ضريب آلفاي كرانباخ 0/863 بكار گرفته شد. نتايج روش دلفي فازي و تحليل عاملي نشان داد كه عوامل مربوط به «چارچوب ساختاري پويا»، «كنترل تصميمات سازمان»، «تسهيم اطلاعات» بر توانمندسازي سازماني در استانداري خوزستان تأثيرگذار است. جهت تعيين درجه اهميت هر يك از سه دسته گروه اصلي تكنيك AHP فازي و به منظور رتبه بندي مؤلفه هاي فرعي تكنيك TOPSIS فازي به كار گرفته شد. ساير نتايج نشان داد كه از ديدگاه كاركنان و مديران استانداري خوزستان، عوامل مربوط به «تسهيم اطلاعات» داراي بيشترين تاثير بر توانمندسازي سازماني مي باشند و پس از آن به ترتيب عوامل 1) كنترل تصميمات سازمان 2) چارچوب ساختاري پويا بر توانمندسازي سازماني در استانداري خوزستان داراي اهميت چشمگيري مي باشند.