بررسي رابطه تعادل بين كار و زندگي و عملكرد سازماني

سازماني كه به زندگي كاركنان و متعادل سازي وظايف سازماني با آن توجه دارد، در مسير افزايش عملكرد سازماني گام‌هاي مثبتي را برداشته است. اين پژوهش به با هدف تعيين رابطه تعادل بين كار و زندگي و عملكرد سازماني مي باشد، روش تحقيق توصيفي-پيمايشي بوده‌است. جامعه آماري كارمندان شعب بانك رفاه سطح شهر تهران به تعداد400 نفر مي باشد كه از طريق فرمول كوكران 196 نفر به عنوان نمونه به روش تصادفي ساده انتخاب شده اند. ابزار گردآوري اطلاعات دو پرسشنامه استاندارد تعادل بين كار و زندگي و عملكرد سازماني مي باشد. روايي پرسشنامه از طريق محتوايي و پايايي پرسشنامه ها از طريق آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه تعادل كار و زندگي84/0 و عملكرد سازماني81/0 مي باشد. روش تجزيه و تحليل داده ها آزمون كلوموگروف اسمينروف، همبستگي پيرسون و آزمون فريدمن استفاده شده است. نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه در اين پژوهش ضريب همبستگي تعادل بين كار و زندگي و عملكرد سازماني 529/0 كه در سطح 05/0 معنادار مي‌باشد. همچنين همه مولفه‌هاي تعادل بين كار و زندگي با عملكرد سازماني رابطه مثبت و معناداري داشته‌اند. اما در اين ميان متغير ميزان علاقه نسبت به ساير مولفه ها از همبستگي بيشتري نسبت به ساير مولفه ها برخوردار بود.همچنين در اولويت‌بندي رتبه‌ي اين ابعاد نشان مي‌دهد كه حمايت سازمان بيشتر از بقيه متغيرها مورد توجه قرار گرفته است و متغير وضعيت نظارت پايين‌ترين ميزان توجه را در سازمان به خود اختصاص داده است.

No abstract