بررسي تاثير ريسك اعتباري بر نرخ نقدينگي و مديريت سود بانك ها

هدف مطالعه حاضر؛ بررسي تأثير ريسك اعتباري بر نرخ نقدينگي و مديريت سود بانك‌ها بوده است. در اين پژوهش؛ جامعه آماري شامل تمامي بانك‌هاي پذيرفته‌شده در بازار اوراق بهادار تهران در خلال سال‌هاي 1390 الي 1395 كه به‌ صورت سالانه از صورت‌هاي مالي بانكها گرداوري، استخراج و موردبررسي قرارگرفته است و با توجه به محدوديت تعداد نمونه، اطلاعات كليه بانك‌هاي پذيرفته در بهابازار در سال‌هاي موردتحقيق كه اطلاعات آنان در دسترس بود به‌صورت تمام شماري كه 9 بانك است، بوده است. مقاله حاضر، ازنظر هدف كاربردي است و با توجه به انتخاب مجموعه بانك‌هاي بهابازار، اين مطالعه از روش رگرسيون هيئت‌رئيسه انجام خواهد شد. تحقيق حاضر با دو فرضيه تدوين‌شده است، كه در اين راستا در اجراي اوليه مدل نخست با استفاده از آماره‌هاي چاو و ياسمن نوع مدل مناسب برازش رگرسيون (داده‌هاي تلفيقي يا هيئت‌رئيسه با اثرات ثابت و تصادفي) تعيين‌شده و با استفاده از آماره‌هاي همچون؛ نوين اين و چو پايايي متغيرها بررسي‌شده است، سپس در اجراي ثانويه مدل فروض كلاسيك رگرسيون شامل نرمال بودن توزيع متغيرها، استقلال توزيع خطاها، نرمال بودن توزيع خطاها، ناهمساني واريانس‌ها و هم خطي ميان متغيرهاي مستقل و كنترلي توسط نرم‌افزارهاي Eviews و Stata بررسي‌شده است و درنهايت نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه ريسك اعتباري بر نرخ نقدينگي و همچنين بر مديريت سود تأثير معنادار دارد. اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ بانك‌هاي ﻣﻨﺘﺨﺐ در ﺟﺬب سپرده‌ها، ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻻزم ﺑﺮاي اﻋﻄﺎي ﺗﺴﻬﯿﻼت، ﺧﺮﯾﺪ داراﯾﯽ‌ﻫﺎي ﺛﺎﺑﺖ و.. را در اﺧﺘﯿﺎر آن‌ها ﻗﺮار ﻣﯽ‌دﻫﺪ و ازاين‌جهت ﻣﻨﺘﺞ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ نقدينگي و همچنين مديريت در سود ﻣﯽ‌ﮔﺮدد.