ارزيابي عملكرد شعب بانك مسكن با رويكرد تلفيقي DEMATEL و DEA (مطالعه موردي : در منطقه غرب تهران)

يكي از عوامل موفقيت كشورهاي پيشرفته، توجه به كارآمدي واحدهاي اقتصادي به خصوص بانك ها مي باشد. در همين راستا، مديران بانك ها موظفند در قبال سوالاتي كه در مورد بهره وري بانك مي شود، پاسخ مناسبي ارائه دهند كه اين امر بدون ارزيابي كارآيي شعب تحت نظارتشان عملا امكان ناپذير است. در همين راستا به بررسي كارايي و ارزيابي عملكرد شعب بانك مسكن با استفاده از تكنيك DEA و DEMATEL پرداخته مي شود. هدف اصلي در اين تحقيق بررسي كارايي شعب بانك مسكن و تعيين شعب كارا و ناكارا مي باشد. جامعه آماري در اين تحقيق مديران شعب مديريت غرب تهران شامل 50 شعبه مي باشد . در اين تحقيق ابتدا با استفاده از ادبيات تحقيق و نظر خبرگان 9 متغير ورودي و 8 متغير خروجي بدست آمده و سپس با استفاده از تكنيك DEMATEL، 4 متغير ورودي (تعداد پرسنل ، مطالبات مشكوك الوصول ،هزينه اداري،ارزش دارايي) و 6 متغير خروجي (سپرده گذاري، تعداد وام ها، تسهيلات، تعداد حسابها، كارمزد دريافتي خدمات، خدمات ارائه شده) داراي اولويت بالاتر قرار گرفته و به عنوان متغيرهاي ورودي و خروجي مدل DEA قرار مي گيرند. ميزان كارايي شعب با استفاده از دو مدل BCC-خروجي محور و مدل جمعي (SBM) مشخص مي شود، بنابراين شعب كارا و ناكارا تعيين مي گردد، سپس با استفاده از مدل اندرسون-پيترسون شعب كارا نيز رتبه بندي شده و همچنين پيشنهاداتي جهت كارايي شعب ناكارا ارائه گرديد.