سنجش توسعه يافتگي روستاهاي بخش مركزي شهرستان فلاورجان: كاربرد تاكسونومي عددي

Assessing the development level of rural areas of the central district of Flawarjan county: The application of numerical taxonom

توجه به توسعه روستايي به علت اهميت اين بخش در توسعه اقتصادي و اجتماعي، ضرورتي اجتناب ناپذير است. بديهي است كه اين امر در مناطقي كه جمعيت روستايي قابل توجهي دارند، از اهميت بالاتري برخوردار است. شهرستان فلاورجان در استان اصفهان از جمله اين مناطق مي باشد. با توجه به تعدد و گستره روستاهاي اين شهرستان، نياز به مطالعاتي مي­باشد كه بر اساس آن­ها، سياست‌ها و برنامه‌هاي متناسب با امكانات و توانمندي­هاي بالقوه و بالفعل نقاط روستايي تنظيم و اجرا گردد. لذا، هدف مورد نظر اين مقاله، سنجش سطح توسعه يافتگي روستاهاي بخش مركزي شهرستان فلاورجان بود. بدين منظور از 51 زير شاخص در هفت شاخص اصلي آموزشي، زيربنايي، ارتباطي، بهداشتي- درماني، سياسي- اداري، مالي، خدمات بازرگاني- پشتيباني و فرهنگي- تفريحي بر اساس اطلاعات مركز آمار ايران در سال 1390، با بهره­گيري از روش تاكسونومي عددي استفاده گرديد. جامعه آماري پژوهش شامل روستاهاي با 20 خانوار به بالا بود. نتايج بدست آمده از پژوهش حاضر حاكي از آن بودند كه روستاهاي جولرستان و زفرهتوسعه يافته و روستاهاي كرسگان، قلعه­امير، جوجيل، بوستان، شرودان، هويه، خيرآباد، محمديه، بندرات، جلال­آباد، كارويه، كاويان، كافشان، كروج، حسين­آباد، رياخون و دارفشان نيمه توسعه يافته و روستاهاي اسفهران، دشتلو، دشتچي، موسيان، مهرنجان اتراك، جيلاب و مهرنجان توسعه نيافته مي­باشند. بديهي است كه با توجه به محدوديت امكانات و منابع و در نتيجه، ضرورت اولويت­بندي برنامه­ها و فعاليت­هاي توسعه، نتايج اين مطالعه مي­تواند مبنايي براي شناخت مناطق كمتر توسعه يافته منطقه مورد مطالعه و توجه بيشتر و جدي­تر به آن­ها در برنامه­ها و سياست­ها باشد.