مطالعه جامعه شناختي رابطه بين قابليت كارآفريني و سرمايه اجتماعي مورد مطالعه دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه تبريز

فاقد عنوان لاتين

كارآفريني يكي از مباحث مهم در امر توسعه مي باشد تا جايي كه عده اي از كارآفريني به عنوان موتور رشد اقتصادي ياد مي برند.در همين راستا هدف اصلي تحقيق حاضر مطالعه قابليت هاي كارآفريني دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه تبريز محسوب مي شود. روش اجراي اين پژوهش به شيوه پيمايشي است. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه بوده است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل تمامي دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه تبريز در سال 1391 مي باشد. كه 286 نفر از آنان با استفاده از فرمول كوكران انتخاب شده اند و به شيوه نمونه گيري تصادفي طبقه اي مورد مطالعه قرار گرفته اند. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه، دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه تبريز از روحيه كارآفريني تا حد متوسط و كمي پايين تر از متوسط برخوردارند. همچنين، نتايج آزمون همبستگي حاكي از آن است كه متغير سرمايه اجتماعي با پتانسيل كارآفريني رابطه مثبت و معني داري دارد. پتانسيل كارآفريني بر حسب متغيرهاي جنسيت، وضعيت تاهل، تفاوت معني داري ندارد. نتايج به دست آمده از مدل رگرسيوني نشان مي دهد كه دو متغير حمايت اجتماعي و مشاركت اجتماعي توانسته اند حدود 10 درصد تغييرات مربوط به پتانسيل كارآفريني دانشجويان تحصيلات تكميلي را تبيين كنند.

فاقد چكيده لاتين