مقالۀ ترويجي شخصيت‌پردازي در مجموعه‌هاي انيميشن دفاع مقدس برمبناي سه مجموعۀ شجاعان، همسنگران و حماسۀ يك دلاور

Characterization in “Holey Defence” animation series Based on series: Shoja’an, Hamsangaran & Legend of a brave one

شخصيت‌ها، بخش جدانشدني خاطرات دفاع مقدس هستند. بيشتر از مناطق، عمليات‌ها، نام­هاي قهرمانان و شهداي جنگ به‌ياد سپرده مي‌شوند. مقالۀ حاضر، به شخصيت‌پردازي و ارتباط شخصيت با ساختار روايي مجموعه‌هاي انيميشن دفاع مقدس مي‌پردازد. دراين‌راستا، نظريۀ روايت‌شناسي ساختارگرا و آراي نظريه‌پردازاني همانند كالر، پرينس و چتمن، شخصيت‌پردازي در مجموعه‌هاي انيميشن­ دفاع مقدس، با تأكيد بر سه مجموعۀ شجاعان، همسنگران و حماسۀ يك دلاور با رويكردي آسيب‌شناسانه بررسي مي‌شوند. ابتدا، هر مجموعه معرفي شده و سپس براساس تقسيم ساختارگرايانۀ روايت، ارتباط شخصيت‌ها با ساختار روايي بررسي مي‌شود. اين پژوهش، از لحاظ ماهيت توصيفي و هدف كاربردي است كه با روش گردآوري كتابخانه ­اي - اسنادي و مشاهدۀ موردي، يافته‌هايي كيفي به دست مي‌دهد. نتايج نشان مي‌دهد، رويدادمحوري، تحميل شعار و گرايش ايدئولوژيك راوي باعث شده‌، ساختار روايي اين مجموعه‌ها در راستاي شخصيت‌پردازي شكل نگيرد.

Characters are inseparable parts of Holey defence memories. We tend to remember them more than places, operations and events. It seems like character is the most effective and permanent part of wars narrative. This dissertation studies characterization in “holy defence” animation series to define aspects of characterization and its relationship with narrative structure. This dissertation studies holey defence series –Shoja’an directed and written by Siavash Zarrinabadi, Hamsangaran directed by Samad Gholamzadeh and Written by Kourosh Karami & Legend of a brave Directed by Mahmoud Soltanpour and Co Written by him & Mansoureh Anvari- based on structuralist narratology, and theories developed by Culler, Prince and specially Seymour Chatman to seek weakness and disadvantages of characterization in those series. This is a descriptive-applied research with qualitive outcomes. The results suggest that prevalence of story events and narrator’s ideological attitude over characters and bringing the idealized character in the center of narrative has made the narrative structure less sufficient for characterization, which leads to more superficial, dull and passive characters.