بررسي تطبيقي آرمانشهر در اشعار سهراب سپهري و نازك الملائكه

Comparative study of utopia in poems by Sohrab Sepehri and Nazak al-Malaek

اين پژوهش به شيوۀ تطبيقي و بر اساس رويكرد اسلاوي به تبيين ويژگيهاي آرمانشهر در شعر سهراب سپهري و نازك الملائكه دو شاعر فارسي و عرب زبان پرداخته و وجوه اشتراك و تفاوت آنها را با توجه توصيف‌هاي دو شاعر در سطح محتوايي بررسي و تحليل كرده است. نتايج پژوهش گويا است كه هر دو شاعر براي گريز از واقعيت جامعۀ خويش به آرمانشهر تخيلي و شاعرانۀ خود پناه برده‌اند و به سبب اينكه گرايشهاي رمانتيستي و اوضاع اجتماعي مشابهي داشته‌اند در آرمانشهر هر دو درونمايه‌هاي مشتركي چون گريز از فقر و ظلم و توجه به دنياي كودكي، طبيعت و روستا ديده مي‌شود؛ اما گرايشها و تجربه فردي متفاوت دو شاعر، آرمانشهر نازك را نزديكتر به واقعيت كرده و به آن جنبۀ ملي و اجتماعي- اخلاقي بخشده و آرمانشهر سهراب را بيشتر رمزگونه، عرفاني- اخلاقي و فرا ملي و جهاني كرده است.

This comparative study, based on the Slavic approach, explains the features of utopia in the poems of Sohrab Sepehri and Nazak al-Mulaakeh, two Persian and Arabic poets, and analyzed and analyzed the aspects of their sharing and differences with regard to the descriptions of the two poets at content level. The results of the research show that both the poets have taken refuge in their imaginative and poetical uranium to escape the reality of their community; and because of their romantic tendencies and similar social conditions, they have both common themes such as escape from poverty and The cruelty and attention is given to the world of childhood, nature and the countryside. But the different tendencies and experiences of the two poets have brought the utopian utopia closer to reality, giving it a national and socio-ethical dimension, and made Sohrab utopia more cryptic, mystical, moral, and transnational and global.