مقايسه اثربخشي خانواده درماني مبتني بر ديدگاه نظام هاي خانوادگي بوئن و معنا درماني بر كيفيت زناشويي و ميل به طلاق مراجعين خواستار طلاق

Comparing the efficacy of family therapy based on Bowen’s family systems theory and logo therapy on dyadic adjustment and clients’ divorce tendency

آشفتگي زندگي زناشويي زوجين و افزايش طلاق موجب آسيب‌هاي عمده‌اي به فرزندان طلاق، اشخاص مطلقه، خانواده‌ها و جامعه مي‌شود؛ بنابراين آزمودن و مقايسه شيوه‌هاي مؤثر رويارويي با افزايش طلاق بسيار حائز اهميت است. پژوهش حاضر با هدف بررسي مقايسه اثربخشي خانواده‌درماني مبتني بر ديدگاه نظام‌هاي خانوادگي بوئن و معنادرماني بر كيفيت زناشويي (سازش‌يافتگي زناشويي) و ميل به طلاق مراجعين خواستار طلاق انجام گرفت. جامعه آماري پژوهش حاضر، مراجعين خواستار طلاق مراكز مشاوره سنندج در پاييز و زمستان 1396 بودند. 36 آزمودني زن و مرد، انتخاب و با روش تصادفي در دو گروه آزمايشي و يك گروه كنترل (هر گروه 12 نفر) گمارده شدند. داده‌ها با پرسشنامه ميل به طلاق (DTQ) و مقياس بازنگري‌شده كيفيت زناشويي (RDAS) به ‌دست آمد. گروه‌هاي آزمايش جداگانه در هشت نشست هفتگي يك‌ساعتي خانواده‌درماني مبتني بر ديدگاه نظام‌هاي خانواده بوئن و معنادرماني شركت كردند. نتايج آزمون اندازه‌گيري‌هاي مكرر نشان داد تأثير خانواده ‌درماني مبتني بر معنادرماني و تأثير ديدگاه نظام‌هاي خانوادگي بوئن بر افزايش تراز كيفيت زناشويي و مؤلفه‌هاي آن (توافق، رضايت و انسجام زوجي) و كاهش ميل به طلاق، باثبات و معنادار بود. نتايج آزمون تعقيبي بونفروني نشان داد خانواده‌درماني مبتني بر معنادرماني، بيشتر بر كاهش ميل به طلاق اثر داشته تا بر افزايش كيفيت زناشويي و خانواده‌درماني مبتني بر ديدگاه نظام‌هاي خانواده بوئن، بيشتر بر افزايش كيفيت زناشويي اثر داشته تا بر كاهش ميل به طلاق.

Marital distress and increasing tendency towards divorce causes extreme harm for the children of divorce, divorcees, families and the entire society. Evaluating effective ways of encountering divorce is thus of paramount importance. The present study aimed to examine the effectiveness of family therapy based on Bowen’s family system theory and logo therapy in marital life quality (marital adjustment) and tendency for divorce among divorce seeking clients. The statistical population included divorce applicants referring to Sanandaj counseling centers in Fall and Winter of 1396. 36 male and female applicants were randomly selected and assigned to experimental and control groups (12 each). The Divorce Tendency Questionnaire (DTQ) and the Revised Dyadic Adjustment Scale (RDAS) were used to gather the data. Each group received 8 one- hour weekly family therapy training based on the Bowen’s family systems and logo therapy. Repeated measures tests showed that both logo therapy and Bowen’s family systems could significantly enhance dyadic adjustment level and its components (agreement, satisfaction, and dyadic coherence) and reduce tendency towards divorce. Also, results of the BONFERRONI post hoc test showed that family therapy based on logo therapy was more effective in reducing divorce tendency and Bowen’s family systems theory was more effective in increasing dyadic adjustment.