اثر مداخله‌اي كارگاه انگيزش شغلي بر دلبستگي شغلي معلمان تربيت‌بدني

هدف از اين تحقيق بررسي اثر مداخلهاي كارگاه انگيزش شغلي بر دلبستگي شغلي معلمان تربيت‌بدني استان لرستان بود كه از روش نيمه‌تجربي و كارگاهي (طرح پيشآزمون و پسآزمون) استفاده گرديد. از بين 960 معلم تربيت‌بدني استان لرستان مطابق جدول مورگان 278 نفر از معلمان بصورت تصادفي انتخاب شد و از طريق دو پرسش‌نامۀ انگيزش شغلي هرمنس و دلبستگي شغلي كانون گو، دادههاي اوليه بدست آمد و در نهايت 54 نفر از معلمين كه داراي انگيزش و دلبستگي شغلي پايين بودند گزينش گرديد. جهت ارزيابي تغييرات متغير وابستۀ درون‌گروه‌ها از آزمون تي‌همبسته، براي ارزيابي متغير وابستۀ بين‌گروه‌ها از آزمون تي مستقل و از تحليل كوواريانس به منظور اثربخشي دورۀ انگيزش شغلي بر دلبستگي‌شغلي استفاده شد. نتايج نشان ميدهد شركت در كارگاه در افزايش انگيزش شغلي و دلبستگي شغلي گروه تجربي تأثير معنيداري دارد و بعد از گذشت شش ماه از كارگاه، اثر انگيزش شغلي بر دلبستگي شغلي معلمان در طول زمان از پايداري مناسبي برخوردار ميباشد.