گفتمان دوگانه غيبت -امام قايم در روايت نگاري هاي سده نخست هجري

The Dual Discourse of Cheibat (Occultation)-Imam Qaim In the Narrations of the First Islamic Century

دوگانه غيبت امام قايم در تاريخ روايت نگاري هاي صدر اسلام همواره به عنوان يك گفتمان رايج در ميان مسلمانان از هر طبقه در زندگي فردي و اجتماعي بروز داشته است. انگاره شناسي هاي گفتماني صورت گرفته حاكي از آن است كه اين تفكر در روايت نگاري هاي صدر اسلام در منابع اهل سنت و شيعه بروز جدي دارد و در ميان طبقات مختلف مردم، آن را به يك گفتمان غالب، مبدل ساخته است. دوگانه غيبت امام قايم از جمله موضوعاتي است كه در عصر حضور معصومان عليهم السلام مورد توجه مسلمانان، به عنوان يك گفتمان و به طور خاص در نظرگاه شيعيان به ويژه دانشوران و نويسندگان بوده و دست مايه نگارش بسياري از آثار مكتوب در اين زمينه قرارگرفته است. دوگانه غيبت امام قايم از مهم ترين رخدادهاي تاريخ شيعي است كه مي توان تاثيرات آن را در روايت نگاري هاي مكتوب، مشاهده كرد. اين مطالعه ضمن بررسي ابعاد انگاره شناسي دوگانه غيبت امام قايم و پاسخ به اين سوال كه آيا مردم با اين گفتمان آشنا بوده اند يا خير؟ نشان مي دهد كه اين انديشه از همان صدر اسلام وجود داشته است اما در هر دوره زماني، در تعيين مصداق خطا و اشكال به وجود آمده است.

The dual concept of Gheibat (Occultation) -Imam Qā’im in the history of narrations written in the early Islam has been considered a common discourse among Muslims of various classes in their social and individual life. Discourse hypothesis done in this regard indicates that the existence of this concept in the narrations of early Islam in Sunni and Shiite sources is extensive and has been a common discourse among different classes. The dual concept of Gheibat -Imam Qā’im has also been an issue which drew Muslim attention during the lives of the infallible Imams and was considered a common discourse among Shiite scholars.And was the subject of may written works. The dual concept of Gheibat -Imam Qā’im can be regarded as one of the most significant events in the Shiite history whose signs can be traced in the written narrations. This study tries to investigate the effects of this concept and answer this question that whether or not the people were familiar with this discourse. Based on the findings of this study, the notion of Gheibat -Imam Qā’im was a common subject from the early Islam, although in different times it was applied to refer to different people.