اثر‌بخشي درمان يكپارچه‌شده شناختي-رفتاري با ذهن‌آگاهي بركيفيت زندگي، پريشاني روان‌شناختي و تبعيت از درمان بيماران ديابتي نوع دو

The Effect of Mindfulness-Integrated Cognitive Behavior Therapy on Quality of Life, Psychological Distress and Adherence in Patients with Type 2 Diabetes Mellitus

مقدمه: اين پژوهش با هدف بررسي اثر‌بخشي درمان شناختي-رفتاري يكپارچه‌شده با ذهن‌آگاهي بر روي كيفيت زندگي، پريشاني روان‌شناختي و تبعيت از درمان در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو انجام شد. روش: طرح اين مطالعه از نوع شبه‌آزمايشي با گروه گواه با پيش‌آزمون و پس‌آزمون بود كه تعداد 30 نفر بيمار ديابتي با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند و به‌صورت تصادفيدر دو گروه آزمايش و كنترل (15=N) قرار گرفتند. 15 نفري كه در گروه مداخله قرار گرفتند به مدت 8 جلسه به‌صورت هفتگي و هر هفته به مدت 90 دقيقه تحت درمان و مداخله با رويكرد MiCBT قرار گرفته و اعضاي گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكردند.در اين پژوهش از ابزارهايي همچون پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني، مقياس پريشاني روان‌شناختي لويباند و پرسشنامه سنجش تبعيت از درمان مدانلو استفاده شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از تحليل كواريانس حاكي از بهبود معنادار كيفيت زندگي (F-151/65, P<0/05)، كاهش پريشاني روان‌شناختي (F-69/178, P<0/05) و بهبود وضعيت تبعيت از درمان (F-36/146, P<0/05) بود. نتيجه‌گيري: بنابراين مي‌توان گفت كه درمان شناختي رفتاري يكپارچه‌شده با ذهن‌آگاهي مي‌تواند باعث بهبود كيفيت زندگي و پايين آوردن پريشاني روان‌شناختي و همچنين افزايش تبعيت از درمان بيماران مبتلا به ديابت نوع دو شود و به اين جهت مداخله‌اي مؤثر براي بيماران ديابتي محسوب مي‌شود

Objective: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of mindfulness-integrated cognitive behavior therapy on quality of life, psychological distress and adherence to therapy in patients with type II diabetes mellitus. Method: The method of research was quasi-experimental with pretest-posttest control group. The sample included 30 persons who were selected by purposeful sampeling among people with type II diabetes mellitus that were divided randomly into two group (experimental and control, N=15). After that an 8 session of MiCBT was done for the experimental group but The control group did not received any intervention. Measures included: world health organization quality of life (WHOQOL), depression, anxiety and stress scale (DASS-21) and Modanloo adherence to therapy test. Findings: result of univariate covariance analysis was statistically significant on quality of life (p<0/05, F=151/65), psychological distress (p<0/05, F=69/178) and adherence (p<0/05, F=36/146). Conclusion: It is suggested that mindfulness-integrated cognitive behavior therapy decreased psychological distress symptoms and improved quality of life and adherence to therapy in patients with type II diabetes mellitus.