توحيد در نهج البلاغه و مقايسه آن با توحيد وهابيت

Monotheism in Nahj al-Balagha and its comparison with Monotheism of Wahhabism

دراين پژوهش توحيد ازديدگاه امام علي (ع) درنهج البلاغه مورد بررسي قرار گرفته، كه مقايسه­ ي بين نظر آن حضرت و آنچه وهابيت بعنوان توحيد مطرح كرده است بيان شده، تا تفاوت اين دو ديدگاه روشن گردد به طوري كه حضرت ساحت قدس الهي را، از هرگونه شرك در ذات و صفات و افعال خداوند تبارك و تعالي دور دانسته است. و ذات او را منزه، از جسميت و تركيب و حلول در اجسام توصيف كرده است، اما وهابيت معنايي ازتوحيد ارائه داده است كه، ساحت قدسي خداوند را در حد يك موجود جسماني، داراي مكان و از آسمان به زمين مي ­آيد كه بر روي كرسي كنار پيامبر (صل الله عليه) مي­نشيند، و با مردم صحبت مي ­كند بر اين اساس خدا را، هم رديف انسان ذكر كرده است. اين پژوهش، به روش تحليلي توصيفي، تفاوت­هاي اين دو ديدگاه را بررسي مي ­كند و امتياز مهم ديدگاه حضرت علي(ع) را بر ديدگاه وهابيت بيان كرده است.

This study examines the Tawhid from the perspective of Imam Ali (PBUH) in Nahj al-Balagha, which compares the views of Imam Ali (PBUH) and what Wahhabism has been stated as Tawhid, so that the difference between these two views can be clarified as Imam Ali (PBUH) has deprived the divine nature of God from any idolatry in essence and has described Him free of body and composition in solitude, but Wahhabism has given a sense of unity that, the divine nature of God as a physical being, comes to earth and sits on the seat next to the Prophet (peace be upon him). Therefore in Wahhabism God is the same as human being. This research, in a descriptive-analytical way, examines the differences between these two points of view, and highlights the importance of the approaches Imam Ali (PBUH) over Wahhabi perspective.