پيشبيني اعتياد به اينترنت بر اساس عزت نفس، كيفيت زندگي و مكانيسمهاي دفاعي در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر تهران

امروزه اينترنت در زندگي افراد جايگاه خاصي دارد. اعتياد به اينترنت در دانش آموزان يكي از اعتيادهاي جديد در جوامع مُدرن محسوب ميشود. اين پژوهش با هدف پيشبيني اعتياد به اينترنت براساس عزت نفس، كيفيت زندگي و مكانيسمهاي دفاعي در دانش آموزان پسر مقطع متوسطهي اول انجام شد. پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش آموزان پسر مقطع متوسطهي اول شهر تهران بود. با روش نمونه گيري در دسترس تعداد 200 نفر انتخاب و به پرسشنامه اعتياد به اينترنت (يانگ، 1996)، پرسشنامه سبك دفاعي (اندرز و همكاران، 1993)، پرسشنامه كيفيت زندگي (كارشناسان سازمان جهاني بهداشت، 1996) و پرسشنامه عزت نفس (كوپراسميت، 1967) پاسخ دادند. نتايج نشان داد بين اعتياد به اينترنت با عزت نفس (593/0-=r و 007/0=p) و كيفيت زندگي (714/0-=r و 012/0=p) به ترتيب رابطه منفي و معناداري وجود دارد. بين اعتياد به اينترنت با مكانيسمهاي دفاعي روانآزرده (678/0=r و 005/0=p) و رشد نايافته (637/0=r و 003/0=p) رابطه مثبت و معنادار اما بين مكانيسم دفاعي رشد يافته (819/0-=r و 017/0=p) اعتياد به اينترنت رابطه منفي و معناداري وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد كه متغيرهاي پيش بين توانستهاند با هم 41/0 درصد از واريانس نمره اعتياد به اينترنت را تبيين نمايند. در نتيجه با توجه به نتايج پژوهش پيشنهاد ميشود كه برنامهريزان و مسئولين آموزش و پرورش و خانوادهها علاوه بر مديريت استفاده از اينترنت در نوجوانان به سازههاي كيفيت زندگي و عزت نفس و رشد مكانيسمهاي دفاعي نيز توجه نمايند.