بررسي كاركرد توسعه فضاي شهري در الگوهاي فرهنگي با رويكرد كمي (مطالعه موردي: شهر متوسط مرند)

توسعه فضايي شهرها همواره با خود تغييرات و دگرگونيهايي را در حوزه هاي مختلف جوامع به همراه دارد. از مولفه هاي اساسي توسعه فضائي شهرها توزيع جمعيت و سكونتگاههاي شهري است؛ نحوه استقرار سكونتگاهها و همچنين توزيع جمعيت پديده هاي قابل توجهي را به همراه دارد. از آنجا كه دگرگونيها و تحولات در جوامع تابعي از جمعيت و تحركات و رفتار جمعيتي شهرها بوده است، تقسيم بندي شهرها به شهرهاي بزرگ، متوسط و كوچك براي تبيين و تحليل جامعه شناختي از اهميت خاصي برخوردار است. شهرهاي متوسط، در مقام تعديل كننده فشارهاي مختلف و انتقال دهنده امكانات و خدمات مختلف از شهرهاي بزرگ به شهرهاي كوچك و روستاها از اهميت خاصي برخوردار مي باشند. اين پژوهش به منظور بررسي پيامدهاي فرهنگي توسعه فضائي شهرها در ايران انجام شد. همچنين مطالعه صورت گرفته براي اين پژوهش مربوط به اطلاعات آماري سالهاي 1375-1395 و مطالعه تحولات جمعيتي شهرهاي متوسط طي دوره مذكور بوده و شهر متوسط مرند مورد مطالعه قرار گرفته است. بدين منظور، با استفاده از روش پيمايش، ديدگاه‌هاي شهروندان و نخبگان مرند براي هر يك از گويه هاي تعريف شده در پرسشنامه به دست آمد. اطلاعات به دست آمده از طريق تجزيه و تحليل آماري تبيين گرديد. نتايج حاصل از كاربرد آزمون هاي آماري نشان مي دهد، توسعه فضائي شهر متوسط مرند پيامدهايي در حوزه فرهنگ شهري به همراه داشته است.