صلح گرايي امام علي عليه السلام- نقد و بررسي (با تكيه بر نهج البلاغه)

Imam Ali's Pacificism by Relying on Nahj Al-Balagha

زندگي حضرت علي عليه السلام غالباً با جنگ و مبارزه سپري شده و ايشان از حدود 20 سالگي پا به ميدان جنگ گذاشته و در اكثر جنگهاي صدر اسلام به عنوان قهرماني بي نظير حضور داشته و دهها قهرمان نام آور عرب بوسيله او كشته شدند و در دوران حاكميّتشان نيز جنگهاي خونيني اتفاق افتاد كه افراد بسياري بدست ايشان به هلاكت رسيدند. اين در حالي است كه در زمان خلفاي قبل، جامعه در آرامش بود و خبري از جنگهاي داخلي نبود. با اين وضع صلح گرا بودن حضرت چگونه توجيه مي شود؟ در اين پژوهش، با اتكاء به نهج البلاغه، ضمن بررسي و نقد برخي انتقادات و بيان دلايل و شواهدي بر صلح جويي امام علي عليه السلام، مخصوصاً در جنگهاي زمان خلافتشان، نگاه حضرت به جنگ و صلح، براساس آموزه هاي دين اسلام، به عنوان ابزاري براي رسيدن به اهداف متعالي الهي، برسي شده و رويكرد امام به صلح و نفي جنگ و خشونت و مباني و مقررات حضرت در اين زمينه، به مخاطبين عرضه شده است.

Imam Ali (AS) during his life has participated in many wars and started fighting on the battlefield when he was 20 years old. In most of the early wars of Islam he was an unparalleled hero and killed dozens of renowned Arab heroes. However, at the time of the previous caliphs, society was at peace and there was no civil war. Therefore, how we can justify the Imam Ali's pacificism manner? In this study by relying on Nahj al-Balagha, while investigating and criticizing some of the criticisms and expressing reasons and evidences for Imam Ali's peace-making, especially regarding the wars of his caliphate period, his approach toward peace and war based on Islamic teachings as a tool to divine goals has been studied. Also, Imam Ali's approach toward peace, negation of war and violence, his principles and regulations have been presented to the audiences.