عنوان مقاله :
"خالي نبودن زمين از حجّت " در نهج البلاغه
عنوان به زبان ديگر :
Earth will not remain empty from hujja” in Nahj al-Balagha”
پديد آورندگان :
آذرخشي، مصطفي دانشگاه شهيد بهشتي , رجايي، مهديه دانشگاه فردوسي مشهد
كليدواژه :
حجت , امامت , نهج البلاغه , اميرالمومنين (ع)
چكيده فارسي :
"خالي نماندن زمين از حجّت خداوند" از جمله اساسي ترين مباحث شيعه در حوزۀ اعتقاد امامت است. آياتي از قرآن كريم و احاديثي از معصومان عليهم السلام و نيز آثار مهمّي از بزرگان شيعه ، در اثبات اين عقيده مطرح شده است.از اين قاعدهي مهم با عنوان "اتصال الوصيه" ياد ميشود. آيه هايي كه در آنها سخن از قرار دادن خليفۀ خداوند بر روي زمين شده، يا از وجود گواهان و انذاردهندگان الهي در ميان تمام امتها سخن به ميان آمده است، به همين موضوع اشاره دارد. همچنين روايات فراواني از اهل بيت عليهم السلام كه از مرز تواتر معنوي ميگذرد پشتوانهي آن است. نكتۀ قابل توجّه اينكه درعبارات نهج البلاغه نيز در كنار ساير منابع روايي، شواهد روشني در اثبات اين عقيدۀ مهمّ به چشم مي خورد.با توجّه به اعتبار و مقبوليّت نهج البلاغه در ميان بسياري از فرق اسلامي،تبيين اين موضوع در نهج البلاغه اهميّتي دو چندان مي يابد. با بررسي عبارات نهج البلاغه،معلوم مي شود كه در عباراتي از خطبۀ اوّل، و خطبه هاي 87 و 88 و97 و 237 ونيز حكمت 147 به اين موضوع اشاره شده است.
چكيده لاتين :
One of the most fundamental issues of the Shiites' beliefs in the field of Imamate is that "the earth will not remain empty from hujja". Verses of the Holy Quran and hadiths of the infallible (AS) as well as important works of the Shiite leaders have been put forward to prove this belief. This important rule is referred to as "commandment connection”. The verses referring to the placement of the Caliph of God on earth, or the presence of divine witnesses and warnings among the nations, refer to this rule. It is also backed by numerous narrations from the Ahl al-Bayt (AS), which crosses the spiritual boundary. Given the credibility and acceptability of Nahj al-Balagha among many Islamic sects, the explanation of this issue in Nahj al-Balagha becomes doubly important. By examining the words of Nahj al-Balagha, it is revealed that in the phrases of the first sermon, sermons 87, 88, 97, 237, and utterance 147, this matter has been mentioned.
عنوان نشريه :
پژوهشهاي نهج البلاغه