عنوان مقاله :
تأثير يك دوره تمرين كششي بر عملكرد تعادل پوياي كاركردي و دامنه حركتي زانوي بيماران مبتلا به استئوآرتريت زانو
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of a Period Stretching Training on Functional Dynamic Balance Performance and Range of Motion Patients with Knee Osteoarthritis
پديد آورندگان :
باوردي مقدم، ادريس دانشگاه خوارزمي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه حركات اصلاحي و آسيب شناسي ورزشي، تهران، ايران , شجاع الدين، صدرالدين دانشگاه خوارزمي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه حركات اصلاحي و آسيب شناسي ورزشي، تهران، ايران
كليدواژه :
تمرين كششي , تعادل عملكردي پويا , دامنه حركتي زانو , مردان سالمند , استئوآرتريت زانو
چكيده فارسي :
هدف: يكي از بيماريهاي شايع دوران سالمندي استئوآرتريت يا همان آرتروز است. استئوآرتريت از علل عمده محدودسازي فعاليت در ميان افراد سالمند است. اين مطالعه بهمنظور بررسي تأثير يك دوره تمرين كششي بر عملكرد تعادل پوياي كاركردي و دامنه حركتي زانوي مردان سالمند فعال مبتلا به استئوآرتريت زانو انجام شد.
روش ها: جامعه آماري شامل مردان سالمند فعال مبتلا به استئوآرتريت زانو در استان آذربايجان غربي است. از بين آنها 20 نفر كه حداقل 2 جلسه در هفته به فعاليت ورزشي ميپرداختند انتخاب و بهصورت تصادفي به دو گروه 10 نفري (تمرين كششي و كنترل) تقسيم شدند. شركتكنندگان به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته برنامه تمرين كششي را اجرا نمودند. براي اندازهگيري تعادل عملكردي پويا از سه آزمون و براي اندازهگيري دامنه حركتي زانو از گونيامتر استفاده گرديد. از آزمون آماري t مستقل براي بررسي نتايج بين گروهي، آزمون t زوجي براي بررسي نتايج درونگروهي و آزمون دي-كوهن جهت برآورد اندازه اثر استفاده شد.
يافتهها: نتايج نشان داد كه در مقايسه درونگروهي آزمون بلند شو و برو (ثانيه) (0/001=p)، دامنه حركتي زانو، 30 ثانيه نشست و برخاست از روي صندلي (تعداد) و چابكي 8 فوت راه رفتن مخصوص سالمندان (ثانيه) (0/001=p) در گروه آزمايشي و در مقايسه بين گروهي آزمون بلند شو و برو (ثانيه) (0/049=p)، دامنه حركتي زانو ، 30 ثانيه نشست و برخاست از روي صندلي (تعداد) و چابكي 8 فوت راه رفتن مخصوص سالمندان (ثانيه) (0/001=p) اختلاف معنيدار بود.
نتيجهگيري: بهكارگيري تمرين كششي ميتواند عاملي اثرگذار بر بهبود تعادل عملكردي پويا و دامنه حركتي زانوي مردان سالمند فعال مبتلا به استئوآرتريت زانو شود.
چكيده لاتين :
Objective: This study was done to investigate the effect of a period of stretch training on functional dynamic balance performance and range of motion in patients with knee osteoarthritis.
Methods: the population from which the sample of the study was selected included active older men with knee osteoarthritis in West Azerbaijan. 20 active man who were paid to exercise at least twice a week, were randomly divided into two groups of 10 patients. Subjects for 8 weeks, three times a week. To measure the functional dynamic balance three tests were used, and goniometer was used to measure the range of motion of the knee. To analyze the data, independent samples t-test was used for evaluating the between groups performance, and Paired samples t tests was used to check the within the group’s performance. Cohenchr('39')s d-test was used to estimate the effect size.
Results: Results of the study showed that there were significant differences within groups, in Get Up and Go test (s) (p = 0.001), knee Range of motion, 30- Second Chair stand (the number) and Agility 8 foot time up and go for the elderly (s) (p = 0.0001). In between groups comparison also there were meaningful differences in Get Up and Go test (s) (p = 0.049), knee Range of motion, 30- Second Chair stand (the number) and Agility 8 foot time up and go for the elderly (s) (p = 0.0001).
Conclusion: Stretch training can significantly improve functional dynamic balance and range of motion in active older men with knee osteoarthritis.
عنوان نشريه :
بيومكانيك ورزشي