تجزيه و تحليل كينماتيك مفاصل اندام فوقاني هنگام اجراي مهارت ضربه مشت مستقيم با سه روش مختلف تمريني در دو گروه آماتور و نخبه

A Kinematic Analysis of Upper Extremity Joint when Punching by Three Different Methods in Athletes of Different Skill Levels

هدف: هدف از اين مطالعه مقايسه كينماتيك اندام فوقاني بوكسورها هنگام انجام ضربه مشت مستقيم با استفاده از سه روش بود: سايه زدن، ضربه مشت در برابر كيسه بوكس و ضربه مشت در برابر گارد حريف. تأثير عامل سطح مهارت بر عملكرد كينماتيكي، به­ وسيله انجام آزمايشات اين مطالعه بر روي دو گروه آماتور و نخبه مورد ارزيابي قرار گرفت. روش­ ها: آزمايشات اين مطالعه بر روي بازوي غالب و بدون آسيب ­ديدگي، 10 بوكسور نخبه و 10 بوكسور آماتور انجام گرفت. از هر آزمودني خواسته شد تا 6 ضربه مشت مستقيم با استفاده از روش سايه ­زدن (ضربه در برابر حريف مجازي)، 6 ضربه در برابر كيسه بوكس و 6 ضربه در برابر گارد حريف را با تمام توان خود اجرا كند، در حالي­كه همزمان متغيرهاي كينماتيكي بازو و ساعد آزمودني ­ها به وسيله ­ي بهره ­گيري از 4 دوربين viconبا فركانس Hz 200 ثبت گرديد. تاثير عامل سه روش مشت ­زني بر متغيرهاي كينماتيكي اندام فوقاني از طريق آناليز واريانس ويژه داده­ هاي تكراري (ANOVA Repeated Measure) و تاثير سطح مهارت با استفاده از آزمون تحليل واريانس طرح چند متغيره (ANOVA Multivariate) مورد ارزيابي قرار گرفت (0/05≥p). يافته­ ها: اثر عامل روش مشت­زني معنادار است (0/000=p). ضربه مشت در برابر گارد حريف و سايه ­زدن به ترتيب موجب ايجاد بيشترين و كمترين سرعت زاويه ­اي در بازو و ساعد دست ضربه ­زننده مي ­گردند. اثر عامل گروه معنادار است (0/000=p). بدين ترتيب كه بوكسورهاي نخبه به طور معناداري مقادير سرعت زاويه اي بالاتري نسبت به گروه آماتور هنگام انجام ضربه مشت مستقيم داشتند. نتيجه­ گيري: به نظر مي ­رسد هنگامي كه هدف واقعي و مشخصي براي انجام ضربه مشت وجود ندارد، همانند اجرا به روش سايه ­زدن، بوكسورهاي آماتور دچار نوعي سردرگمي شده و مقادير سرعت و در نتيجه تكانه كمتري در ضربه مشت خود ايجاد مي ­كنند. نتايج بر گرفته از اين تحقيق نشان از وجود يك استراتژي وابسته به سطح مهارت جهت انجام شيو­هاي مختلف مشت­ زني داشت. به طوري­كه، در اندام فوقاني هنگام ضربه مشت بين دو عامل سطح مهارت و نوع تكنيك اجرا شده تأثير متقابل وجود داشت.

Objective: The aim of this study was to comare the Kinematics Analysis of attackting arm of Boxors when they perform punching using three techniques: shadow boxing, punch against punching bag and punch against guard of opponent. The influence of technical skill level was also investigated by comparing two groups: elite Boxors and Amateurs. Methods: The study was carried out on 10 elite Boxors and 10 Amateurs with healthy shoulder and elbow joint in dominant arm. Each participant was asked to perfom six shadow punching (punch to virtual opponent), six punches against punching bag and six punch against guard of opponent as hard as possible, while Kinematics variable of punching arm and forearm was recorded by using four vicon cameras at 200 HZ. A repeated measures ANOVA was performed to test the effect of three techniques and the effect of group was tested through a multivariate ANOVA with significant level set at p ≤ 0/05. Results: The effect of technique was found to be significant (p=0.000). The punch against guard of opponent and shadow boxing produced maximum and minimum of angular velocity in both attackting arm and forearm, respectively. The effect of group was also significant (p=0.000). Indicating that elite Boxors presented higher arm and forearm angular velocity during punch. Conclusion: It seems that when there is not a real target for punching, such as in shadow boxing condition, Amateurs were confused dealing with this circumstance and had minor arm forearm angular velocity and Imuls in attacking arm. The results obtained suggest the presence of a skill-dependent activation strategy in the execution of the three punch technique. As, a reciprocal effect exist between the factors of different skill level and punching technique.