كينزيوپاتولوژي آسيب ستون فقرات كمري پشتي ورزشكاران جوان رشته هاي پرتابي و دست بالاي سر

The Kinesiopathology of Thoracolumbar Spine Injuries in Throwing and Overhead Young Athletes

هدف : اغلب شروع تمرينات با شدت و بار زياد در اوايل سنين نوجواني است و اين امر موجب افزايش خطر بروز عوارض عضلاني­ اسكلتي و آسيب­ هاي ناشي از پركاري در ميان ورزشكاران جوان اكثر رشته­ هاي ورزشي به‌ويژه آسيب ستون فقرات ورزشكاران جوان رشته­ هاي پرتابي و دست بالاي سر مي­ شود. هدف از تحقيق حاضر مروري بر كينزيوپاتولوژي آسيب ستون فقرات كمري پشتي در ورزشكاران جوان رشته­ هاي پرتابي دست بالاي سر بود. روش­ ها: براي انجام پژوهش حاضر، جستجوي پيشينه تحقيق از طريق موتورهاي جستجوگر الكترونيك در سايت­هاي Science Direct و PubMed Medline با محدوده پوشش مقالات در زمينه­ هاي آسيب پرتاب­ كننده­ هاي دست بالاي سر، آسيب ضربه ­زن­ها، ستون فقرات پرتاب­ كننده ­ها و ستون فقرات ضربه ­زن­ ها انجام شد. در نهايت از بين 134 مقاله موجود، 24 مقاله واجد معيارهاي ورود به تحقيق ، انتخاب شدند. يافته­ ها : اغلب صدمات ناشي از پركاري پرتاب، در آرنج و شانه در طي دو فاز آماده ­سازي و كاهش شتاب رخ مي ­دهد. در ورزشكاران جوان رشته­ هاي دست بالاي سر و پرتابي آسيب­ هاي عضلاني اغلب شامل استرين حاد عضلات ناحيه مركزي بدن از جمله مورب داخلي و خارجي، عرضي و راست شكمي است و ميزان آسيب مجدد استرين عضلات ناحيه مركزي بدن نسبتاً زياد است. آسيب عناصر خلفي ستون فقرات كمري ناشي از چرخش، هايپراكستنشن، و فلكشن در طي فعاليت­هاي تكراري ضربه ­زدن و نوسان چوب مي­ باشد. بروز اسكوليوزيس در ورزش­هاي دست بالاي سر/پرتابي كه داراي توزيع بار نامتقارن بر روي تنه و شانه هستند بيشتر است. اين ورزشكاران به دليل بارگذاري محوري، نيروهاي هايپراكستنشن/ فلكشن و چرخشي در طي تمرينات آماده­ سازي و نيز به دليل بيومكانيك پرتاب، نوسان و سرويس، مستعد ابتلا به آسيب­ ديدگي ديسك هستند . نتيجه­ گيري : مهارت پرتاب كل زنجيره حركتي را تحت تأثير قرار مي­دهد. توليد نيرو در هر يك از سگمنت­ هاي بدن موجب افزايش بار وارده بر روي سگمنت مجاور خود و در نهايت وقوع آسيب در مفاصل و سگمنت ­هاي ضعيف­ تر بدن مي­ شود. بر همين اساس توصيه مي­ شود در ارزيابي آسيب ستون فقرات كمري-پشتي و گسترش برنامه­ هاي درماني مناسب براي ورزشكاران رشته­ هاي دست بالاي سر/ پرتابي ثبات پوياي لگن، كمر و ناحيه مركزي بدن ارزيابي شود و پس از دست­يابي به دامنه حركتي بدون درد ، ثبات مجموعه كمري لگني راني، و پيشروي در فاز توان‌بخشي به انجام ورزش­ هاي تخصصي، اجازه بازگشت به بازي پس از آسيب ستون فقرات كمري-پشتي در اين ورزشكاران داده شود.

Objective: High load and intensity exercises often begin in the early teenage years and therefore the risk of musculoskeletal and overuse injuries sush as spine injuries among young athletes increases in most sports fields, especially in young athletes at overhead and throwing sports. The purpose of this study was to review the kinesiopathology of thoracolumbar spine injuries in throwing and overhead young athletes. Methods: Articles on the topic in the past two decades were searched in sush databasesas in PubMed Medline and Science Direct and articles with keywords like “Pitchers Spine”, “Throwers Spine”, “Pitchers Injuries”, and “Overhead Throwers Injuries”. Finally 24 papers were selected from among 134 papers. Results: Most of elbow and shoulder overuse injuries in throwing occur at preparation phase and deceleration phase. Muscle injuries in throwing and overhead young athletes, often include core muscle strain which includes internal and external oblique, transverse abdominal and in relatively high rates rectus abdominis and the core muscle strain rein jury. The damage to the posterior elements of the spine occur due to the rotation, hyperextension, and flexion during repetitive activities such as swing the bat and hitting. The incidence of scoliosis in throwing and overhead young athletes with asymmetric load distribution on the trunk and shoulders is very common. The discs of these athletes are prone to injury due to axial loading, hyperextension / flexion and rotation during the preparation exercises and also due to biomechanics of throwing, swing and services. Conclusion: Throwing skills can affect the entire kinetic chain. Force production in each segment of the body increases the load on the adjacent segments and ultimately injuries occurred in the weaker segments and joints of the body. Accordingly, it is recommended in assessing thoracolumbar injuries and development treatment plans for throwing and overhead athletes, dynamic stability of pelvis, lower back and core be evaluated. Following thoracolumbar spine injuries, the athletes should be allowed to return to play after achieving the free pain range of motion, and stability of lumbopelvic-hip complex, and progress in the rehabilitation plane to special sport exercise phase.