اثربخشي درمان فراتشخيصي يكپارچه‌نگر بر نگرش‌هاي ناكارآمد و فرسودگي زناشويي زنان داراي تعارضات زناشويي

Effectiveness of Integrative Unified Trans-Diagnostic Treatment on Inefficient Attitudes and Marital Burnout in the Women with Marital Conflict

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان فراتشخيصي يكپارچه‌نگر بر نگرش‌هاي ناكارآمد و فرسودگي زناشويي زنان داراي تعارضات زناشويي انجام گرفت. روش‌: پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پيگيري دوماهه بود. جامعه آماري پژوهش شامل زنان داراي تعارضات زناشويي مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر تهران در شش ماهه پاييز و زمستان سال 1398 بود. در اين پژوهش تعداد 40 زن داراي تعارضات زناشويي با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه‌هاي آزمايش و گواه گمارده شدند (هر گروه 20 زن). پس از ريزش تعداد 34 نفر در پژوهش باقي ماندند (16 نفر در گروه آزمايش و 18 نفر در گروه گواه). گروه آزمايش درمان فراتشخيصي يكپارچه‌نگر (بويسه و همكاران، 2010) را طي دو و نيم ماه در 10 جلسه 90 دقيقه‌اي دريافت نمودند. پرسشنامه‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه نگرش‌هاي ناكارآمد (وايزمن و بك، 1978) و فرسودگي زناشويي (پاينز، 1996) بود. داده‌هاي حاصل از پژوهش به شيوه تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه درمان فراتشخيصي يكپارچه‌نگر بر نگرش‌هاي ناكارآمد و فرسودگي زناشويي زنان داراي تعارضات زناشويي تأثير معنادار داشته (p < 0/001) و توانسته منجر به كاهش نگرش‌هاي ناكارآمد و فرسودگي زناشويي اين زنان شود. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي پژوهش حاضر بيانگر آن بودند كه درمان فراتشخيصي يكپارچه با بهره‌گيري از فنوني همانند شناسايي هيجان‌ها، آموزش آگاهي هيجاني، ارزيابي مجدد شناختي، شناسايي الگوهاي اجتناب از هيجان و بررسي رفتارهاي ناشي از هيجان مي‌تواند به عنوان يك درمان كارآمد جهت كاهش نگرش‌هاي ناكارآمد و فرسودگي زناشويي زنان داراي تعارضات زناشويي مورد استفاده قرار گيرد.

The present study was conducted to investigate the effectiveness Integrative Unified Trans-Diagnostic Treatment on inefficient attitudes and marital burnout in the women with marital conflict. Methods: The present study was quasiexperimental with pretest, posttest design and control group and two-month follow-up stage. The statistical population included women with marital conflict who referred to consultation centers in the summer and autumn of 2019 and 2020 in Tehran. 40 women with marital conflict were selected through purposive sampling method and they were randomly replaced into experimental and control groups (each group of 20 women). After decreasing the numbers, 34 women remained in the study (16 women in the experimental group and 18 women in the control group). The experimental group received ten ninety-minute sessions of integrative Unified Trans-Diagnostic Treatment (Boyse et.al, 2010) during twoand-a-half months. The applied questionnaires in this study included inefficient attitudes questionnaire (Wiseman and Beck, 1978) and marital burnout questionnaire (Painz, 1996). The data from the study were analyzed through repeated measurement ANOVA. Results: The results showed that Integrative Unified Trans-Diagnostic Treatment has had significant effect (p<0.001) on inefficient attitudes and marital burnout of the women with marital conflict and it was able to lead to the decrease of inefficient attitudes and marital burnout in these women. Conclusion: According to the findings of the present study it can be concluded that Integrative Unified Trans-Diagnostic Treatment can be applied as an efficient therapy to decrease inefficient attitudes and marital burnout of the women with marital conflicts through employing techniques such as identifying emotions, training emotional awareness, cognitive reevaluation, identifying models of avoiding emotion and investigating behaviors resulting from emotion.