تبيين پرخاشگري براساس راهبردهاي مثبت و منفي تنظيم شناختي هيجان در دختران نوجوان

Explaining aggression based on positive and negative strategies of cognitive emotion regulation in adolescent girls

هدف:هدف پژوهش حاضرتعيين برازش الگوي مفهومي پژوهش در پيش­بيني پرخاشگري براساس راهبردهاي مثبت و منفي تنظيم شناختي هيجان بود. روش: روش پژوهش همبستگي و جامعه آماري شامل تمام دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم تهران به تعداد 37389 نفر در سال 1394 بود. از ميان آن­ها به شيوه تصادفي خوشه­اي از شمال، جنوب، شرق، غرب و مركز، پنج دبيرستان و از هر دبيرستان دو كلاس و در نهايت 500 نفر انتخاب شدند و پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان گارنفسكي، كرايج و اسپينهاون (2001)، پرخاشگري ابوالمعالي (1391) را تكميل كردند. پس ازحذف داده­ هاي پرت 3 آزمودني، داده ­هاي 497 نفر با استفاده از روش الگويابي معادلات ساختاري تحليل شد. يافته­ ها: يافته ­ها رابطه مثبت بين راهبرهاي منفي تنظيم شناختي هيجان و پرخاشگري (01/0>P 419/0=β) و رابطه منفي راهبرهاي مثبت تنظيم شناختي هيجان و پرخاشگري (01/0>P، 207/0-=β) را نشان داد. نتيجه­ گيري: از آن­جاكه افراد با راهبردهاي منفي تنظيم هيجان از پرخاشگري بيش­تري استفاده مي­كنند؛ بنابراين براي اين­كه افراد به ويژه نوجوانان بتوانند راهبردهاي مثبت تنظيم شناختي هيجان را اتخاذكنند، پيشنهاد مي­شود بالينگرها و مربيان بر آموزش راهبردهاي مثبت تنظيم شناختي هيجان تمركز كنند.

m: The purpose of this study was to determine the fit of the conceptual model of research in predicting aggression based on positive and negative strategies of emotional cognitive regulation. Method: Research method was descriptive-correlational and statistic population consisted of all the second course high school girl student in Tehran city in 2015 with the quantity of 37389 that among them through clustered multistage sampling from North, South, East, West and center of Tehran, five high school and finally 500 people were selected and completed cognitive emotion regulation by Garnefski, Kraaij & Spinhoven (2001) and aggression by Abolmaali (2011) questionnaires. After removing 3 outliers subject, data were analyzed using structural equation modeling. Results: The results of this study showed a positive correlation between negative strategies of cognitive emotion and aggression (P<0. 01, β=0. 419), and negative correlation between positive strategies of cognitive emotion and aggressive cognitive adjustment strategies (P<0. 01, β=- 0. 207). Conclusion: Because individuals with negative strategies of cognitive emotion tend to be more aggressive; therefore, because individuals, especially adolescents, can adopt positive emotional cognitive regulation strategies, it is suggested that clinicians and educators focus on teaching positive emotional cognitive regulation strategies.