روش‌شناسي تصويربرداري در مطالعات سازمان و مديريت؛ مباني فلسفي، مختصات، اسلوب اجرا و انتقادات وارده

Photography Methodology in Organizational and Management Studies: Philosophical Foundations, Characteristics, Implementing Factors and Criticisms

عكس به عنوان ابزار ايجاد تعامل بين تماشاگر و تصوير، حاوي معاني مختلفي است. اين ابزار با بكارگيري نمادها و سمبل‌ها، بيانگر احساسات رواني افراد مي‌باشد كه مي‌توان از آن در تفسير يافته‌هاي تحقيق استفاده كرد. از اينرو هدف نويسندگان در اين مقاله معرفي كاربرد تصويربرداري در سازمان به عنوان يك روش پژوهش سازماني مي‌باشد. به همين منظور، چارچوب كلي از انواع روش‌هاي مختلف استفاده از تصويربرداري در مطالعات سازمان و مديريت ارائه مي‌گردد و در ادامه در راستاي توجه و اهميت بيشتر به مسئله، ضمن تشريح مباني فسلفي تصويربرداري سازماني، نحوه‌ اجراي آن به طور كامل شرح داده خواهد شد و در پايان نيز انتقادات وارده به اين روش به طور مشخص تشريح مي‌گردد تا از اين طريق شناخت مناسبي از مفهوم تصويربرداري در مطالعات سازمان و مديريت در اختيار محققان قرار گيرد.

The Photo as a means of interaction between the viewer and the image has a different meaning. This means using icons and symbols, mental feelings which can then be used in interpreting the findings. Therefor, the authors of this paper introduce the use of photo as an organizational method. To this end, the general framework for the use of various techniques of photography are offered in organizational and management studies and more in the direction of greater importance to the problem describe the theoretical foundations of organizational Photography fully described and in the end, the critisicms of using this method is described to understand the concept of the photographic in organization and management studies is to provide researchers.