ارزيابي اقليم آسايش گردشگري استان زنجان با استفاده از شاخص (TCI)و تكنيك GIS

فاقد عنوان لاتين

درحال حاضر صنعت گردشگري يكي از منابع مهم توليد درآمد، اشتغال و ايجاد زير ساخت ها براي نيل به توسعه پايدار محسوب مي شود. توجه به ويژگي‌هاي اقليمي يك منطقه و تاثيري ‌كه اين ويژگي‌ ها در‌شكل‌گيري توريسم مي‌گذارند، اهميت فراواني دارد. شناخت محدوديت‌ها و مخاطرات تهديد كننده اقليمي و نيز آگاهي ازجاذبه ها و پتانسيل هاي نهفته در ويژگي‌هاي اقليمي براي هرگونه برنامه‌ريزي در سطوح مختلف ملي، استاني وشهري از‌جمله گردشگري از ‌اهميت بالايي برخوردار است. چرا كه شناخت دقيق ويژگي‌هاي اقليمي‌مي‌تواند‌زمينه نيرومندي براي برنامه‌ريزي‌ گردشگري‌ فراهم مي سازد. دراين پژوهش به منظور ‌ارزيابي‌شرايط‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اقليم‌ گردشگري و جاذبه‌هاي اقليمي استان ‌زنجان ‌از نقطه‌ نظر‌گردشگري، ازشاخص اقليم گردشگري TCI و داده‌هاي اقليمي4 ايستگاه سينوپتيك استان استفاده شده است. بدين منظور ابتدا آمار هفت پارامتر اقليمي موردنياز به صورت ماهانه‌از ايستگاه‌هاي سينوپتيك استان دربازه زماني 14ساله (1997-2010)استخراج شد. پس از استخراج آمار، پايگاه اطلاعاتي مربوطه تشكيل و بر پردازش آن ها با استفاده از شاخص TCI اقدام گرديد. سپس با بهره‌گيري از نرم افزار GIS درميان يابي، تعميم داده هاي نقطه اي به پهنه اي و تركيب نقشه ها زمان مساعد جهت حضور ‌گردشگران‌در استان ‌زنجان ‌مشخص ‌شد. نتايج‌پژوهش‌نشان‌داد‌كه‌ماه‌هاي مي، ژوئن، ژوئيه، آگوست، سپتامبرواكتبر با رتبه عالي وايده‌آل بهترين شرايط رابراي حضور گردشگران دراستان دارا مي باشد.‌درماه‌هاي نوامبر،دسامبر ،ژانويه فوريه ،مارس وآوريل به دليل نفوذ وگسترش سيستم پرفشارغربي‌وكاهش‌دما، استان زنجان وضعيت مناسبي براي حضور گردشگران ندارد.