بررسي و تحليل مشاركت پذيري مردمي در نوسازي و بهسازي بافت فرسوده‌ي شهري(نمونه موردي: شهرتايباد)

فاقد عنوان لاتين

يكي از مشكلات كالبدي شهرها وجود بافت­ هاي فرسوده ­ي شهري است كه عمدتاً در نتيجه­ ي نبود برنامه ­ريزي شهري ايجاد شده ­اند. ساماندهي اين بافت­ ها به لحاظ مشكلات ساختاري و كاركردي، يك ضرورت جدي است. لكن به دليل وسعت نسبتاً زياد اين بافت­ها از يك­سو و فقر حاكم در بين مردم ساكن در اين بافت­ ها، نوسازي و بهسازي آنان با مشكلات عديده ­اي روبه رو است. در اين راستا رويكردي كه بتواند سريع­تر، مفيدتر و پايدارتر بافت­ هاي مذكور را ساماندهي نمايد جلب مشاركت مردم از طريق توانمندي آن­هاست. تاكنون بيش از 60 هزار هكتار بافت فرسوده­ ي شهري در كشور شناسايي شده است و چنانچه براي اين پديده چاره انديشي نشود ميزان وسعت اين بافت ­ها در آينده بيشتر خواهد شد. شهر تايباد، يكي از شهرهاي استان خراسان رضوي نيز با اين مشكل روبه رو است. مساحت بافت فرسوده در شهر تايباد 162/1 هكتار است كه 12/7 درصد از مساحت شهر را به خود اختصاص مي­ دهد. هدف از انجام اين پژوهش بررسي و تحليل مشاركت­پذيري مردم در راستاي تحقق توانمندسازي آنان در بهسازي و نوسازي بافت فرسوده­ ي شهر مذكور مي­ باشد. براي انجام اين مطالعه با استفاده از طراحي و تكميل پرسشنامه و مصاحبه به جمع ­آوري داده­ هاي مورد نياز پرداخته شده است. پرسشنامه­ ها از ميان 115 خانوار ساكن در اين بافت ­ها تكميل شده ­اند. همچنين جهت تحليل داده ­ها و اطلاعات از نرم ­افزارهاي Spss و Excel استفاده كرده ­ايم. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي ­دهد بين وضعيت اقتصادي- اجتماعي ساكنين از قبيل درآمد، اشتغال، سطح سواد، سابقه­ ي سكونت در محل و نوع مالكيت واحد مسكوني با ميزان مشاركت پذيري آن­ها در نوسازي و بهسازي بافت رابطه­ ي معناداري وجود دارد. و همچنين قوانين نوسازي و بهسازي و تصميمات مديريت شهري نقش قابل توجهي در مشاركت مردم در فرآيند نوسازي و بهسازي بافت فرسوده ندارد.