بازشناسي متون كهن زيارت معصومان عليهم السلام در قرون دوم و سوم؛ وثاقت راويان، محتواشناسي

تاليف كتاب هاي متعدد در موضوع زيارت، همانند ساير موضوعات مورد تاكيد ائمه:، از زمان امام صادق7 توسط اصحاب ايشان آغاز شده و تا سالها بعد ادامه يافته و در قرن سوم به اوج خود رسيده است. در قرن دوم و سوم هجري 21 كتاب در اين موضوع قابل شناسايي است. تاليف اين كتب توسط ثقات و بزرگان اصحاب امامان: همانند معاويه بن عمار، صفوان بن يحيي، يونس بن عبدالرحمن، بزنطي، ابن فضال، حسين بن سعيد، علي بن مهزيار و ديگران نشانه اصالت و اهميت موضوع زيارت در معارف اهل بيت: است. مولفان مورد اعتماد اماميه از راويان ضعيف، مثل عبدالله اصم، به علت وجود قرايني براي اعتماد به برخي از كتب يا احاديث آنها نقل كرده، از نقل متفرداتشان خودداري كردهاند. بيش از هشتاد درصد از كتابهاي قابل شناسايي توسط مولفاني تاليف شدهاند كه وثاقت آنها ثابت است. گوشهاي از محتواي اين كتابها - كه همگي مفقود هستند - از راه بررسي اسناد احاديث موجود در كتب اماميه و مقايسه آنها با طرق فهارس قابل بازيابي است. با شناخت منابع كهن زيارت و بازيابي محتواي باقي مانده از آنها ميتوان درباره ميزان وثاقت مولفان، شناخت محتواي كتب و در نهايت ميزان اعتبار اين مجموعه از احاديث اطلاعاتي به دست آورد.

no abstract