آسيب‌شناسي مراكز آموزشي با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي ( مطالعه موردي: مدارس مقطع ابتدايي منطقه 4 شهر اهواز)

فاقد عنوان لاتين

فضاهاي آموزشي، از مهم ترين كاربري هاي شهري محسوب مي شود و تعيين بهينه مكان استقرار مدارس، از جمله وظايف برنامه ريزان شهري است. عدم مكان گزيني صحيح كاربري هاي شهري خصوصا كاربري آموزشي، منجر به ناهماهنگي بين نيازها و خدمات ارائه شده از سوي كاربري ها مي شود. تحقيق حاضر با هدف آسيب شناسي مراكز آموزشي مدارس مقطع ابتدايي منطقه 4 اهواز) انجام يافته است. تحقيق حاضر به لحاظ هدف؛ كاربردي و روش بررسي آن، توصيفي- تحليلي ميباشد. متغيرهاي مورد مطالعه تحقيق: كاربري مسكوني، تجاري، فرهنگي، فضاي سبز، آموزش عالي، نظامي، مذهبي، ايستگاه هاي آتشنشاني، جايگاه هاي سوخت رساني، بهداشتي - درماني، صنايع سنگين، كارگاهها، انبار صنايع و خيابان هاي اصلي مي باشد. به منظور وزن دهي و تعيين اندازه اثر متغيرهاي مورد مطالعه در هدف نهايي تحقيق از مدل AHP استفاده شده است. براي تهيه لايه نهايي با استفاده از گزينه Raster Calculator و استفاده از عمل گر جمع، لايه ها به روش هم پوشاني با يكديگر تلفيق شده است. نتايج تحليل AHP در ارتباط با استخراج ارزش وزني شاخص هاي موثر در ارزيابي محل استقرار مدارس ابتدايي منطقه 4 شهر اهواز نشان داده است كه: شاخصهاي مراكز صنعتي و نظامي هركدام با وزن ( 0/184 ) و ( 0/134) به عنوان مهمترين شاخص ها شناخته و داراي بيشترين وزن بوده اند. نتيجه نهايي تلفيق لايه ها نيز نشان مي دهد كه از مجموع 15 مدرسه مقطع ابتدايي منطقه 4 شهر اهواز از نظر الگوي همجواري و سازگاري با ساير كاربري هاي همجوار؛ 1 دبستان در طيف نامناسب، 3 دبستان در طيف متوسط، 5 دبستان در طيف مناسب و 9 دبستان هم در طيف كاملا مناسب قرار گرفته اند.