اثربخشي بسته آموزشي تاب آوري مبتني بر بازي بر سازگاري اجتماعي كودكان

Effectiveness of play-based resilience training package on children's social adjustment

زمينه و هدف: همواره در نظام رفاه كودك، به كودكان و نوجوانان تحت مراقبت به عنوان يك جمعيت شكننده و در معرض خطر توجه مي شود؛ از اينرو مداخلات پيشگيرانه در جهت كاهش آسيب ها بسيار حائز اهميت مي باشد. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي بسته آموزشي تاب آوري مبتني بر بازي بر سازگاري اجتماعي كودكان تحت سرپرستي بهزيستي بود. مواد و روش‌ها: طرح پژوهشي نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كودكان 7-5 سال تحت سرپرستي بهزيستي استان تهران بودند. ابتدا 5 مركز به شيوه هدفمند انتخاب و سپس 30 نفر از كودكان داراي ملاك هاي پژوهش با گمارش تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند(هر گروه 15 نفر). ابزار مورد استفاده در اين پژوهش، پرسشنامه اختلال رفتاري كودكان راتر(1967)، مقياس تاب آوري كودك و نوجوان انگار و ليبنبرگ (2009) و بسته آموزش تاب آوري مبتني بر بازي(محمدي شميراني، 1398) بود. گروه آزمايش، آموزش تاب آوري را به مدت 14 جلسه ي 60 دقيقه اي به صورت هفته اي دو جلسه دريافت كردند. به منظور تحليل داده ها از ميانگين، انحراف معيار، تحليل كوواريانس چند متغييره و تك متغييره استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آموزش تاب آوري بر سازگاري اجتماعي و مولفه آن (بيش فعالي- پرخاشگري، اختلال كمبود توجه، ناسازگاري اجتماعي) تاثير معناداري داشت(0/01p<) اما در مولفه هاي اضطراب- افسردگي و رفتار ضداجتماعي به طور معناداري موثر نبوده است(0/05 < p). نتيجه‌گيري: با توجه به يافته هاي بدست آمده از اين مطالعه به نظر مي رسد مي توان از بسته آموزشي تاب آوري براي افزايش سازگاري اجتماعي كودكان تحت سرپرستي بهزيستي استفاده كرد.

Aim and Background: In the child welfare system, children and youth under care are always considered as a fragile and at-risk population ,Therefore preventive interventions are very important in reducing harms. The aim of this study was to investigate the effectiveness of play-based resilience training package on social adjustment of children under the guardianship of the Welfare Organization. Methods and Materials: The present study was a quasi-experimental design with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population included children aged 5-7 years under the guardianship of Tehran Province Welfare in 2019. First, 5 centers were purposefully selected and then 30 children with research criteria were randomly assigned to the experimental and control groups (15 people in each group). The instruments used in this study include the Rutter Children's Behavioral Disorders Questionnaire (1967), the Child and Youth Resilience Measure (Ungar & Liebenberg ,2009) and the Play-based resilience training package (Mohammadi Shemirani, 2019). For the children in the experimental group, the resilience training package was implemented in 14 sessions, each session lasting one hour. Data analysis was performed using univariate and multivariate analysis of covariance. Findings: Results showed that resilience training significantly affected social adjustment and its components(hyperactivity-aggression, attention deficit disorder, social maladaptation)(p <0.01) However, it was not significantly effective on the anxiety-depression and antisocial behavior. (p <0.05). Conclusions: According to the findings of this study, it seems that play-based resilience training package can be used to increase social adjustment of children under the guardianship of welfare Organization.