بررسي و تحليل وضعيت سيستم شهري در استان خوزستان

فاقد عنوان لاتين

با توجه به افزايش نقاط شهري و جمعيت شهرنشين و مسائل و مشكلات متعددي كه در پي آن بوجود آمده است در اين مقاله به بررسي و تحليل سيستم شهري استان خوزستان با استفاده از مدل مرتبه- اندازه زيپف، مرتبه- اندازه تعديل يافته، منحني لورنز و ضريب جيني٬ توان جمعيتي٬ شاخص هاي عدم تمركز و شاخص هاي تمركز شهري و نخست شهري در سالهاي 1335 تا 1390 پرداخته شده است. هدف اين پژوهش مشخص كردن ميزان تعادل در سيستم شهري استان خوزستان است. روش تحقيق توصيفي- تحليلي و با استفاده از نتايج سرشماري عمومي نفوس و مسكن جمعيت شهرهاي استان برآورد گرديده است. جامعه آماري شامل كليه شهرهاي خوزستان در شش دوره سرشماري از سال 1335 تا 1390 است. نتايج اين پژوهش حاكي از اين است كه در طبقات بالاي نظام سلسله مراتبي شهرها تعادل بيشتري نسبت به تئوري زيپف و تعديل يافته برقرار است و هر چه به سمت پايين كه شهرهاي بسيار كوچك قرار دارند پيش رويم از تعادل در مرتبه- اندازه شهرها كاسته مي شود كه تمامي شهرهاي بسيار كوچك با اختلاف زيادي كمبود جمعيت دارند، سال 1365 تحت تأثير جنگ تحميلي نظام سلسله مراتبي شهرهاي استان نسبت به سالهاي قبل بيشترين عدم تعادل را دارد كه در سال 1375 نظام پخشايش جمعيت متعادل تر مي شود و سپس در سالهاي 1385 و 1390 عدم تعادل در نظام سلسله مراتبي شهرهاي استان به ميزان زيادي افزايش مي يابد. نتايج ساير مدل ها نيز به همين ترتيب است. در واقع نتايج تمامي مدلها حاكي از عدم تعادل و تمركز زياد جمعيت در نظام شهري استان خوزستان دارد.