عنوان مقاله :
تابآوري بافت فرسوده در مواجهه با سوانح طبيعي با رويكرد توسعه پايدار (مطالعه موردي: بافت فرسوده فيضآباد كرمانشاه)
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
رضويان، محمدتقي دانشگاه شهيد بهشتي , خزائي، مصطفي فاقد وابستگي , شريفي، علي فاقد وابستگي , عبدي، جواد فاقد وابستگي
كليدواژه :
تابآوري , توسعه پايدار , بافت فرسوده , محله فيضآباد , مديريت بحران , مديريت بحران
چكيده فارسي :
تاب آوري شدت اختلالي است كه سيستم ميتواند آن را جذب كند قبل از اينكه ساختار سيستم از طريق تغيير متغيرها و فرايندهايي كه رفتار آن را كنترل ميكنند، به ساختار متفاوتي تبديل شود. در اين پژوهش با استفاده از روش توصيفي – تحليلي و در قالب يك هدف كاربردي درصدد ارزيابي تابآوري در بافت فرسوده محله فيضآباد در شهر كرمانشاه ميباشيم. سؤالات تحقيق در اين پژوهش عبارتنداز: 1- مهمترين شاخصهاي تابآوري در بافتهاي فرسوده شهري از منظر رويكرد توسعه پايدار كدام است؟2- آيا تابآوري بافتهاي فرسوده شهري در جهت توسعه پايدار شهري مؤثر ميباشد؟ و فرضيههاي آن عبارتاند از: 1- به نظر ميرسدشاخصهاي كالبدي از مهمترين معيارهاي تابآوري در بافت فرسوده شهري باشند . 2- به نظر ميرسد تابآور نمودن بافتهاي فرسوده شهري اقدام مؤثري در راستاي توسعه پايدار شهري مي باشد. درنهايت به اين نتيجه رسيديم كه وضعيت تابآوري در بافت فرسوده فيضآباد در جايگاه نامطلوبي قرار دارد. بنابراين با استفاده از روش تحليلي SWOT در ادامه به ارائه راهبردهايي براي تاب آور نمودن اين بافت در راستاي سياستهاي توسعه پايدار برآمديم.
عنوان نشريه :
جغرافياي طبيعي چشم انداز زاگرس