بررسي ميزان قابليت رگرسيون فازي هيبريد بر مبناي مقايسه با ساير روش‌هاي رگرسيوني

در اين مقاله تفاوت ميان رگرسيون كلاسيك و رگرسيون فازي مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. در رگرسيون فازي داده‌هاي غيرفازي و فازي را مي‌توان براي مدل‌بندي استفاده كرد. در حالي كه در رگرسيون كلاسيك فقط از داده‌هاي غير‌فازي استفاده مي‌شود. هدف بررسي روش رگرسيون امكاني، روش رگرسيون كمترين مربعات مبتني بر رگرسيون امكاني و روش هيبريد رگرسيون خطي كمترين مربعات بر اساس حساب فازي وزني براي ورودي غيرفازي و خروجي فازي با استفاده از اعداد فازي مثلثي متقارن مي‌باشد و در ادامه اندازه قابليت اطمينان، فاصله اطمينان و معيار نيكويي برازش براي انتخاب مدل بهينه ارائه شده است. در آخر با ارائه مثال‌هايي رفتار روش‌هاي مطرح شده را مورد بررسي قرار داده و بهينگي مدل هيبريد رگرسيون كمترين مربعات خطي فازي نشان داده مي‌شود.