علل گرايش به مصرف قليان در نوجوانان و جوانان: يك مطالعه كيفي

مقدمه: با توجه به افزايش گرايش به سمت قليان و در صورتي كه اين روند ادامه يابد، عوارض و مرگ و مير ناشي از استعمال دخانيات به طرز چشمگيري افزايش خواهد يافت. بنابراين هدف پژوهش حاضر، بررسي علل گرايش به مصرف قليان در نوجوانان و جوانان ساكن شهر بوشهر بود. روش : اين مطالعه يك پژوهش كيفي از نوع تحليل محتوا بود. محيط پژوهش را كليه مكان هاي عمومي و جامعه پژوهش را همه نوجوانان و جوانان شهر بوشهر تشكيل مي دادند. 12 شركت كننده با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. روش جمع آوري داده ها، مصاحبه نيمه ساختار يافته بود كه با موافقت مشاركت كنندگان ضبط و به سرعت بازنويسي و تحليل گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از تحليل محتواي كيفي استفاده شد. يافته ها: تجزيه و تحليل داده ها منجر به توليد پنج درون مايه اصلي گرديد كه شامل »نفوذ فرهنگ، بستر مهيا، جذابيت هاي حسي، باور غلط و سختي در ترك « بود. فرهنگ رايج استفاده از قليان در بين خانواده ها و دوستان، عدم اجراي قوانين منع مصرف در مجامع عمومي، عدم آگاهي و باور غلط مردم در ارتباط با كم ضررتر بودن قليان نسبت به سيگار، مطلوب بودن طعم و بوي قليان هاي ميوه اي، نداشتن سرگرمي هاي سالم جايگزين و احساس فشارهاي اجتماعي در بين جوانان بيشترين دلايل اشاعه روزافزون قليان به شمار مي رود. نتيجه گيري: بر اساس نتايج به دست آمده، توصيه مي گردد كه مسؤولين كشوري به اين مشكل به صورت يك فوريت و اولويت توجه نمايند و ضمن استفاده از روش هاي مؤثر جهت فرهنگ سازي، اقدام به آموزش و آگاه نمودن مردم و برنامه ريزي جهت كاهش مصرف نمايند.