موانع حمايت از والدين كودكان مبتلا به فلج مغزي : يك مطالعه كيفي

مقدمه: والدين كودكان مبتلا به فلج مغزي در معرض پيچيدگي هاي مراقبتي كودك خود قرار داشته و جهت كاهش مشكلات مراقبتي نياز به حمايت دارند، اما تأمين نيازهاي مراقبتي آنان هميشه به حد كافي و متناسب با نيازشان صورت نمي گيرد. بنابراين مطالعه حاضر به منظور كشف موانع حمايت از والدين اين كودكان انجام شد. روش : اين مطالعه كيفي به روش تحليل محتوا در سال 911390 صورت گرفت. مشاركت كنندگان بر اساس نمونه گيري مبتني بر هدف انتخاب شدند و نمونه گيري تا رسيدن به اشباع داده ها ادامه يافت. بدين ترتيب 31 نفر متشكل از والدين كودكان مبتلا به فلج مغزي مراجعه كننده به مراكز توان بخشي شهر تهران و كارشناسان در اين پژوهش شركت كردند. داده ها از طريق مصاحبه نيمه ساختار يافته با هر يك از مشاركت كنندگان و مستندات جمع آوري شد و به روش استقرايي (Induction method) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته هاي حاصل از تحليل داده ها سه طبقه اصلي متشكل از موانع سازماني (كمبود هماهنگي و ارتباطات سازماني و كمبود قوانين حمايتي با پشتوانه اجرايي)، موانع حرفه اي (ضعف در كار تيمي و كمبود صلاحيت حرفه اي كاركنان) و موانع خانوادگي را آشكار نمود. نتيجه گيري: تصميم گيرندگان و مديران خدمات سلامتي با درك نيازهاي والدين، تكميل قوانين حمايت از والدين، برقراري هماهنگي ميان سازمان هاي حمايتي و برنامه ريزي جهت مراقبت جامع همراه با بسته هاي خدمات حمايتي، مي توانند به رفع مشكلات والدين حين مراقبت از كودك مبتلا به فلج مغزي كمك نمايند.