توسعه فرآيند آموزش باليني اصول و فنون پرستاري با رويكرد مشاركتي - اقدام پژوهي

مقدمه: دانشكده هاي پرستاري همگام با تغييرات در سيستم هاي مراقبتي. نياز به اصلاح در برنامه هاي آموزش باليني به ويژه اولين تجربه دانشجو در ورود به بالين دارد. اولين تجربه باليني به عنوان سنگ بناي حرفه اي در آموزش پرستاري تلقي مي شود. مطالعه حاضر با هدف شناسايي چالش هاي موجود در آموزش باليني اصول و مهارت هاي باليني دانشجويان كارشناسي پرستاري و توسعه آن با رويكرد مشاركتي در دانشكده پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز صورت گرفته است. روش كار: مطالعه حاضر، گزارش دو چرخه عمل از يك مطالعه اقدام پژوهي با رويكرد همكاري متقابل و شيوه بحث گروه هاي متمركز، و با مشاركت 84 نفر از كليه افراد ذي نفع مي باشد. براي تحليل داده هاي حاصل از مصاحبه هاي گروه هاي هاي متمركز از رويكرد تحليل محتوا استفاده شد. در چرخه هاي عمل نيز از روش ارزيابي انعكاسي در حين عمل و همچنين ارزشيابي پاياني در آخر هر چرخه با مشاركت كليه اعضاي درگير از جمله دانشجويان استفاده شد. نتايج: يافته هاي مطالعه كيفي نشان داد كه، عدم انسجام در برنامه و اجراي برنامه آموزشي؛ مديريت ناكافي ارتباطات درون و برون سازماني، عدم درك كافي دانشجو از موقعيت و عدم كنترل مداخلهگرها و عدم استفاده مناسب از تسهيل كننده ها در آموزش و بالين، از چالش هاي مهم روياروي روند كارآموزي اصول و مهارت هاي باليني در بستر مورد مطالعه مي باشد. پس از تعيين مشكلات به صورت طبقه بندي، گروه هاي صاحب اختيار در تصميم گيري هاي آموزشي در دانشكده با همكاري و مشاركت در برنامه كارآموزي اصول و مهارت هاي باليني، يك برنامه عملياتي در چارچوب كلي كوريكولوم درسي مصوب كشوري تدوين نمودند. نتايج ارزشيابي در دو چرخه عمل، مؤيد موفقيت كلي طرح عملياتي بر مبناي مشاركت حرفه اي مديران و مربيان از دانشكده و مديران و پرستاران از بالين به همراه دانشجويان درگير در همكاري متقابل در آموزش باليني مي باشد. نتيجه گيري: برنامه ريزي با مشاركت كليه دست اندركاران آموزشي و باليني و خود دانشجويان درگير در كارآموزي اصول و مهارت هاي باليني، در كاهش نارسايي هاي آموزشي و فاصله تئوري و عمل مؤثر مي باشد و رضايتمندي تمام ذي نفعان به دنبال دارد .