ﺳﺒﮏ ﻏﺰل اﮐﺴﯿﺮ اﺻﻔﻬﺎﻧﯽ

ميرزا عظيما معروف به اكسير اصفهاني (متوفي 1169ه.ق) از شاعران توانا، نا شناخته و نازك خيال شبه قاره هند است كه متاسفانه نه تنها ديوان و ديگر آثار وي تصحيح نشده، حتي در تذكره ها و تاريخ ها نيز مطلب چنداني از او نيامده است. مهم ترين اثر وي، ديوان به طور دقيق 9326 بيت در بر دارد كه بخش اعظم آن را غزليات تشكيل داده است. غزليات اكسير اصفهاني گنجينه اي سرشار از مضامين و بن مايه هاي غنايي است. فضاي كلي و حال و هواي غزل وي را عشق و عاشقي و عرفان تشكيل مي دهد و گاهي رنگ عشق مذكر در آن آشكار است. نيز مضامين ديگري چون: اخلاق، پند و اندرز و حكمت هاي عملي، طنز و طعنه، شكوه، مفاخره و... كه از گونه هاي شعر غنايي هستند، در شعر او ديده مي شود. اكسير اصفهاني در شاعري، به ويژه غزل سرايي، توانايي بالايي داشته است. غزل هاي پخته و سنجيده اكسير اصفهاني با مضامين رنگارنگ و گوناگون و تصويرسازي هاي زيبا و شوق انگيز در هم آميخته شده است. اين پژوهش با روش تحليلي و توصيفي، بر آن است تا شعر غنايي اكسير اصفهاني را معرفي كند و نشان دهد غزليات وي از نمونه هاي برجسته در حوزه ادبيات غنايي است.