تبيين خودمراقبتي در بيماران مبتلا به هپاتيت مزمن: يك مطالعه كيفي

مقدمه: هپاتيت به دليل مزمن بودن، بر روي زندگي بيماران مبتلا تأثير زيادي مي گذارد. از آن جا كه بيماران مبتلا به هپاتيت مزمن داراي نيازهاي مراقبتي ويژه اي مي باشند، از اين رو، اين بيماران با چالش هاي زيادي روبه رو مي شوند. بنابراين، هدف از انجام مطالعه حاضر، تبيين خودمراقبتي در بيماران مبتلا به هپاتيت مزمن بود. روش : اين مطالعه، يك پژوهش كيفي بود كه با روش تحليل محتوي هدايت شده در بيماران مبتلا به هپاتيت مزمن در سال 1392 در دانشگاه تهران انجام شد. در اين مطالعه، نمونه گيري مبتني بر هدف بود و براي جمع آوري داده ها از روش مصاحبه نيمه ساختاري استفاده شد. همچنين، روش تحليل محتوا براي استخراج داده ها از مصاحبه هاي مشاركت كنندگان در اين مطالعه به كار گرفته شد. يافته ها: در اين مطالعه چهار درون مايه نيازها در ماتريس زمان و مكان، عامل خودمراقبتي، نياز به تغيير در انجام خودمراقبتي و پيامد بيماري استخراج شد. نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه بيماران مبتلا به هپاتيت، نيازهاي حياتي، نيازهاي پايه، نيازهاي جنسي، نياز به احترام و تعلق، نيازهاي فيزيكي، نيازهاي اقتصادي، نيازهاي روان شناختي رفتاري ويژه اي دارند كه اين نيازها بر روي مراقبت از بيماران مبتلا به هپاتيت مزمن و خودمراقبتي، تأثير منفي گذاشته است.