تجربيات زنان تن‌فروش از رفتارهاي پرخطر و علل بروز اين رفتارها از ديدگاه آنان و مسؤولان مركز مشاوره: يك مطالعه كيفي

مقدمه: پديده تن فروشي در زنان به عنوان يكي از زمينه هاي گسترش Human immunodeficiency virus (HIV) و بيماري هاي منتقل شونده از طريق جنسي، در ساليان اخير مورد توجه مسؤولان بهداشتي كشور قرار گرفته است. از سال 1389 و در راستاي نظام مراقبت HIV، مراكزي با عنوان مراكز ويژه زنان آسيب پذير توسط سيستم بهداشتي كشور براي انجام برنامه هاي كاهش آسيب در زنان راه اندازي شده است. در مطالعه حاضر تجربيات، رفتارهاي پرخطر و علل بروز اين رفتارها در زنان تن فروش مراجعه كننده به مركز مشاوره زنان آسيب پذير سنندج طي سال هاي 94-1393 مورد بررسي قرار گرفت. روش : در اين مطالعه كيفي، از روش هاي مصاحبه فردي نيمه ساختار يافته و بحث گروهي متمركز براي جمع آوري داده ها استفاده شد. مصاحبه هاي فردي با كاركنان ارايه دهنده خدمات مركز مشاوره زنان آسيب پذير شامل مدير مركز، ماما، مشاور و مددكار بود و 3 جلسه بحث گروهي متمركز نيز با زنان مراجعه كننده به اين مركز انجام شد. يافته ها: عدم تمايل شركاي جنسي به استفاده از وسايل كاهش آسيب، عدم پايبندي مردان به پرداخت هزينه هاي تن فروشي، خشونت، آسيب هاي جسمي و جنسي، درخواست تماس هاي جنسي غير متعارف، سوء استفاده و وادار شدن به استفاده از مواد مخدر و مشروبات، از جمله عمده ترين تجربيات و رفتارهاي پرخطري بود كه زنان تن فروش با آن مواجه شده بودند. عدم پايبندي به آموزه هاي ديني، فقر، اعتياد، طلاق، انحرافات اخلاقي و اجتماعي و عدم داشتن روابط صحيح و سالم خانوادگي نيز مهم ترين عوامل تأثيرگذار در رخداد تن فروشي زنان بيان شد. نتيجه گيري: هرچند پيامدهاي سلامتي و اجتماعي پديده تن فروشي زنان و رفتارهاي پرخطر مرتبط با آن متأثر از عوامل متعددي (چند عاملي) مي باشد، اما براي مقابله با اين معضل اجتماعي و بهداشتي، توجه به عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت اهميت ويژه اي دارد و هر كدام از متغيرهاي تأثيرگذار شناخته شده در اين بررسي مي تواند هدفي براي انجام برنامه هاي مداخله اي كشور به ويژه در مراكز مشاوره زنان آسيب پذير باشد.