بررسي تأثير ناباروري بر روابط زوجين: يك مطالعه كيفي

مقدمه: نتايج متناقضي در مورد رابطه بين زوجين و ناباروري به چشم مي خورد. پژوهش حاضر با هدف درك و تجربه زنان نابارور در مورد تشخيص و درمان ناباروري و تأثير آن بر عملكرد جنسي انجام شد. روش : اين مطالعه از نوع كيفي بود و با رويكرد تحليل محتوا انجام گرديد. 15 زن نابارور مراجعه كننده به مركز ناباروري شهر يزد و 8 نفر مطلع كليدي با استفاده از نمونه گيري هدفمند از مهر تا بهمن سال 1393 انتخاب شدند. با مشاركت كنندگان مصاحبه عميق و نيمه ساختار يافته صورت گرفت و داده ها به روش تحليل محتواي قراردادي تجزيه و تحليل شد. براي تأييد دقت و صحت داده ها، از معيارهاي Guba و Lincoln استفاده شد. يافته ها: تحليل داده ها دو طبقه اصلي »تأثير ناباروري بر سيكل پاسخ جنسي و عوامل مرتبط بر عملكرد جنسي « را نشان داد. سيكل پاسخ جنسي شامل زيرطبقات »تمايل و عوامل تأثيرگذار بر تمايل جنسي زنان نابارور، برانگيختگي و عوامل مرتبط با آن و اوج لذت جنسي و عوامل تأثيرگذار « و عوامل مرتبط به عملكرد جنسي نيز متشكل از زيرطبقات »درد هنگام نزديكي و صميمت زوجي « بود. نتيجه گيري: اگرچه زنان نابارور مي توانند سيكل پاسخ جنسي را در مراحل تمايل، برانگيختگي و اوج لذت جنسي مانند ساير زنان تجربه كنند، اما عده اي بعد از تشخيص و تعداد بيشتري در حين درمان ناباروري، دچار مشكلاتي در فازهاي مذكور مي شوند. مشاوره با زوج و زنان نابارور در مورد چرخه پاسخ جنسي و سلامت جنسي، مي تواند زندگي جنسي زنان نابارور را بهبود بخشد.