عوامل مؤثر بر شكل‌گيري يادگيري زائد در آموزش‌هاي ضمن خدمت (يك مطالعه كيفي)

مقدمه: در دوره هاي آموزشي ضمن خدمت، هميشه تمام آنچه كه آموخته مي شود به محيط كار انتقال نمي يابد؛ و بخشي از آن تحت تأثير عواملي به كار برده نمي شود. مطالعه ﺣﺎﺿﺮ باهدف تعيين عوامل مؤثر بر شكل گيري يادگيري زائد در آموزش هاي ضمن خدمت انجام شد. روش : اين پژوهش ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از رويﮑﺮد ﮐﯿﻔﯽ و روش تحليل محتوي انجام شد. داده ها از طريق انجام ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻧﯿﻤﻪ ساختاريافته جمع آوري شد. ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ كاركنان و كارگران صنايع مس منطقه كرمان ﺑﻮد؛ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ اﺷﺒﺎع داده ﻫﺎ، 16 نفر از آن ها به صورت ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ با راهبرد نمونه گيري ملاك محور اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. داده ها به روش تحليل محتواي كيفي قراردادي مورد بررسي قرار گرفتند. روايﯽ يﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻫﺎي بررسي ﺗﻮﺳﻂ اﻋﻀﺎء و ﭼﻨﺪ ﺳﻮيﻪ ﻧﮕﺮي ﻣﻨﺎﺑﻊ داده ﻫﺎ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮔﺮديﺪ. يافته ها: عوامل مؤثر بر شكل گيري يادگيري زائد در سه طبقه، عوامل فردي (شامل ابعاد نگرش، آمادگي يادگيرنده، اخلاق حرفه اي و انگيزه)، عوامل سازماني (شامل ابعاد حمايت سازماني، شرايط محيط كار) و عوامل آموزشي (نيازسنجي و ارزشيابي، استراتژي هاي آموزشي و محتواي دوره) قرار گرفتند. نتيجه گيري: در نظر نگرفتن نگرش، انگيزه و اخلاق حرفه اي شركت كنندگان، عدم توجه به ميزان آمادگي آنان براي يادگيري، عدم ارائه حمايت هاي لازم، نبود امكانات و تجهيزات، عدم توجه به نياز كاركنان و نتايج ارزشيابي ها از مهم ترين عواملي هستند كه زمينه عدم كاربرد آموخته ها را در محيط كار به وجود مي آورند.