تبيين تجربه بيماران ديابتي از شيوه‌هاي مقابله با بيماري: مطالعه گراندد تئوري

مقدمه: بيماري ديابت از شيوع بالايي در جهان و ايران برخوردار است. با وجود پيشرفت شيوه هاي پزشكي براي كنترل ديابت، اطلاعات اندكي از تجربه زندگي با ديابت در ايران وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسي عوامل مرتبط با شيوه هاي مقابله اي در سازگاري با بيماري ديابت بر اساس تجربه بيماران صورت گرفت. روش : اين مطالعه با رويكرد كيفي گراندد تئوري انجام شد. نمونه گيري بر اساس روش هدفمند و تئوريك صورت گرفت. در اين مطالعه با 15 بيمار (8 زن و 7 مرد) با حداقل پنج سال سابقه ابتلا به ديابت مصاحبه نيمه ساختار يافته انجام شد. داده ها هم زمان با جمع آوري، به روش گراندد تئوري كدگذاري و تحليل گرديد. يافته ها: 73 كد اوليه، 22 طبقه اوليه و 7 طبقه در فرآيند راهبردهاي مقابله با بيماري ديابت استخراج گرديد؛ كه عبارت اند از مفاهيم: »مشكل درك شده «، »اعتماد به توصيه هاي درماني «، »قابليت پيش بيني آينده «، »جستجوي حمايت «، »نظريه شخصي «، »اولويت ها « و »رويدادهاي زندگي « بود. نتيجه گيري: يافته ها نشان داد كه فرآيند راهبردهاي مقابله با بيماري ديابت مفهومي پويا، پيچيده، مداوم، همبسته و متأثر از عوامل مؤثر بر بيمار و بيماري دارد؛ از يك سو اعتماد به توصيه هاي درماني و قابليت پيش بيني آينده و از سوي ديگر درك مشكلات واقع شده و جستجوي حمايت در راهبردهاي مقابله با بيماري ديابت تأثيرگذار هستند. يافته هاي اين پژوهش، مي تواند به طراحي مداخلات كنترل ديابت و ارائه برنامه هاي آموزشي مقابله با ديابت به منظور دستيابي به نتايج بهتر درماني كمك كند.