سيستم آموزشي عاملي براي رشد يا نگراني نوجوانان

مقدمه: دوره نوجواني نسبت به مراحل ديگر زندگي با نگراني بيشتري همراه است؛ در اين بين اگرچه موفقيت تحصيلي، نگراني جهاني همه دانش‌آموزان مي‌باشد؛ اما درك نوجوانان از اين نگراني‌ها و شدت آن بسيار وابسته به جو و فرهنگ جامعه‌اي است كه نوجوان در آن زندگي مي‌كند. با توجه به تأثير سيستم آموزشي بر نوجوانان، اين مطالعه باهدف تعيين نگراني‌هاي تحصيلي نوجوانان دختر از ديدگاه خود آنان انجام شد. روش‌: اين مطالعه كمي به روش تحليل محتوي بر روي 500 نوجوان دختر دوره متوسطه دوم مدارس شهر گرگان انجام شد. جمع‌آوري داده‌ها از طريق مطرح كردن يك سؤال باز در مورد نگراني‌هاي روزمره زندگي شركت‌كنندگان، صورت گرفت. در مجموع 482 برگه حاوي نگراني‌هاي نوجوانان، مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها: يافته‌ها شامل 3 حيطه خود (93.8%)، ديگران مهم (44.8%) و سيستم پيرامون (21.2%) بود. در اين مقاله به آن دسته از نگراني‌هاي نوجوانان در اين 3 حيطه پرداخته شد كه در ارتباط با سيستم آموزشي آنان بودند. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه، نگراني بالاي نوجوانان را در امر موفقيت تحصيلي نشان داد. سياست‌هاي آموزشي فعلي، نوجوانان را به سمت زندگي تك بعدي، حفظيات بدون مهارت آموزي سوق مي‌دهد. نتيجه‌اين امر مي‌تواند تربيت نوجواناني باشد كه در شكل‌گيري شخصيت و خلاقيت خود دچار مشكل بوده و مهارت‌هاي ضروري زندگي را فرا نگرفته‌اند. لذا به نظر مي‌رسد جامعه به تغييرات اصلاحي در سيستم آموزشي، نياز وافر دارد.