ارزيابي و رتبه ندي شهرستان هاي استان فارس از لحاظ دسترسي به شاخص هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات با استفاده از تكنيك هاي تصميم گيري چند شاخصه

فاقد عنوان لاتين

در دهه هاي گذشته اهميت فناوري اطلاعات و ارتباطات براي توسعه در سطوح بين المللي، ملي و محلي به طور فزاينده اي افزايش يافته است و از كليدي ترين مفاهيم در رشد و توسعه كشورهاي جهان بشمار مي آيد. علاوه بر اهميت فناوري اطلاعات و ارتباطات به عنوان ابزار توسعه، توزيع عادلانه اين ابزار جهت رفع شكاف ديجيتال و توسعه متوازن و متعادل مناطق مختلف حائز اهميت مي باشد. هدف پژوهش حاضر ارزيابي و رتبه بندي شهرستان هاي استان فارس از لحاظ دسترسي به شاخص هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات مي-باشد. روش پژوهش توصيفي-تحليلي و از نوع كاربردي است.جامعه آماري پژوهش 29 شهرستان هاي استان فارس در سال 1390 و شاخص هاي مورد استفاده 23 شاخص بخش فناوري اطلاعات و ارتباطات است. از روش آنتروپي شانون به منظور وزن دهي شاخص ها و روش هاي VIKOR، TOPSIS، SAW، MORRIS به منظور رتبه بندي شهرستان هاي استان فارس به لحاظ برخورداري از شاخص هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات استفاده شده است. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزارهاي EXCEL، SPSS و GIS انجام شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه شاخص هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات در استان فارس به صورت متوازن توزيع نشده و تفاوت آشكاري بين شهرستان ها انظر دسترسي هاي شاخص ها ملاحظه مي شود. نتيجه حاصل از رتبه بندي نهايي با استفاده از روش ميانگين رتبه ها نشان مي دهد كه از لحاظ دسترسي به شاخص هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات شهرستان ارسنجان در رتبه اول و شهرستان خرامه در رتبه بيست و نهم قرار گرفته اند. همچنين يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه شاخص هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات متناسب با جمعيت در سطح استان توزيع نشده است. نهايتاً جهت توزيع متعادل شاخص هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات يك اولويت بندي ميان شهرستان هاي استان جهت برنامه ريزي و تخصيص بودجه ارائه شده است.