سبك منزوي از ديدگاه بلاغت تصوير

تصوير پايه تخيل شاعرانه است و منزوي شاعر مبتكر غزل معاصر در خلق تصاوير مخيل توانمند است؛ تامل در آثار او موجب كشف نوآوري هاي وي مي گردد. اوج تصويرسازي منزوي در غزل شكل گرفته كه نياز به واكاوي و تامل دارد. عناصر خيال در شعر منزوي، بيانگر شخصيت و انعكاس روح او است. اين مقاله به روش كيفي در پي كشف و ادراك مضامين فكري، تصاوير هنري و دست يابي به انديشه و نگرش منزوي به جهان بيرون است. نتايج نشان مي دهد، منزوي از تصاوير هنري در جهت بالندگي و غناي شعر سود جسته و با زباني ويژه، به فرديت مستقل سبكي دست يافته است. غزليات حاوي تصاوير منزوي، ديدگاه او را نسبت به جهان بيرون از منظر ادبيات و سبك ادبي مشخص مي سازد. تشبي هات نزد منزوي بسامد بالايي دارد. تصويرسازي منزوي با توجه به طبيعت اطرافش شكل مي گيرد؛ كاركرد تصاوير منزوي بيان احساسات شخصي است كه از درون به بيرون حركت مي كنند. سبك شعر منزوي با توجه به ويژگي شعرش او را به شاعران رمانتيك غرب نزديك مي سازد.