تحليلي تطبيقي بر روند كاوش ها در حوزه مطالعاتي شهرهاي هوشمند در ايران با كشورهاي پيشرو در جهان

فاقد عنوان لاتين

هدف پژوهش حاضر، مقايسۀ روند كاوش هاي شهر هوشمند در ايران با كشورهاي پيشرو، به منظور آسيب شناسي و پيشنهاد راهكارهايي مي باشد. روش شناسي اين پژوهش از نوع كاربردي علم سنجي است؛ و روش تحقيق توصيفي- تحليلي است كه براي تحليل داده هاي تحقيق، از روش تحليل محتوا و در اين راستا، از ابزار گوگل ترندز بهره گرفته شده است. جامعه ي آماري پژوهش، تعداد كاوش هاي اينترنتي واژگان «شهر هوشمند» و «شهرالكترونيك» است كه در سطح جهان انجام مي يابد، و نمونه ي آماري اين پژوهش، كاوش هاي واژگان شهر هوشمند و نيز شهر الكترونيك در كشورهاي ايران، امارات متحدۀ عربي، ايالات متحدۀ آمريكا، استراليا و بريتانيا است؛ كه درون وبگاه گوگل انجام يافته است. همچنين در راستاي، برداشت روشن تري از روند جهاني در حوزه هاي كاوش مورد نظر اين پژوهش؛ و مقايسه با روند كاوش ها در كشورهاي مورد مطالعه، از ميانگين كاوش هاي جهاني، استفاده گرديده است. بازه ي زماني مورد بررسي از دي ماه 1382 تا آذرماه 1398 مي باشد. بر مبناي يافته هاي تحقيق، روند كاوش هاي شهر هوشمند در ايران برخلاف روند جهاني و نيز كشورهاي مورد مطالعه، يكنواخت و بطئي و در سطحي بسيار نازل است؛ به كاوشها به زبان انگليسي توجه اي مبذول نمي گردد؛ و بر خلاف روند جهاني و كشورهاي مورد مطالعه، به كاوش هاي شهر الكترونيك نسبت به شهر هوشمند توجۀ بيشتري مي گردد. در نهايت مي توان نتيجه گرفت كه روند كاوش هاي شهر هوشمند در كشور ايران با روند شتابان جهاني و كشورهاي مورد مطالعه متناسب نبوده است؛ و بر مبناي چهار رويكرد نسبت شهر هوشمند و شهر الكترونيك، شامل، تشابه شهر هوشمند و شهر الكترونيك، هم پوشاني شهر هوشمند و شهر الكترونيك در حوزۀ فناوري اطلاعات و ارتباطات، شهر هوشمند تكامل يافته شهر الكترونيك و شهر الكترونيك جزئي از شهر هوشمند ، رويكرد غالب در كاوش هاي كشورهاي پيشرو به سوي رويكردهاي سوم و چهارم است؛ در حالي كه در كشور ايران، اصولا رويكردي مشاهده نمي شود و غلبه نيافته است و همچنان، كاوش هاي شهر الكترونيك به زبان فارسي در كشور در غلبه كامل است.