كليدواژه :
اشكال معني , قالب , فرم شعر , شعر فرم , شعر مدرن , شعر پست مدرن
چكيده فارسي :
يكي از عناصر اصلي شعر فارسي از ابتدا تا شعر سپيد، عنصر «معني» بوده است و شاعران همواره در كنار «ساخت» به محتوا نيز توجه داشته‌اند. به گونه‌اي كه در طول صدها قرن شعر فارسي دري از طاهريان تا دوره معاصر تغيير در معني، در نحوه بيان و چگونگي زبان خلاصه مي شده است. اما با طرح شعر مدرن در دهه سي «معني» دچار نوعي ابهام مي شود تا آنجا كه شعر را تا مرز بي‌معنايي پيش مي برد. اين برداشت تازه از معني با سرايش شعرهاي پسامدرن تفسير تازه‌اي مي پذيرد و با برجسته شدن «فرم» و نظريه «عدم خود ارجاعي» شعر به عناصر بيروني، مطرح مي گردد و به جاي توجه به معني، كه در اختيار القاي پيام قرار دارد، «اجراي دروني شعر» اهميت پيدا مي كند. نظريه‌اي كه ميكوشد تنها هنرورزي هاي اجراي شعر را مورد توجه قرار دهد و تك معنايي را به سوي نوعي تكثر در معني سوق دهد. درك و دريافتي كه شاعر در خلق آن كمترين سهم را دارد و خواننده مي تواند با هر بار خواندن شعر به نمود تازه‌اي از معني دست يابد. مشخصه‌اي كه تحت عنوان «مرگ مؤلف» از شعر پست‌مدرن اروپا وام گرفته شده است.
چكيده لاتين :
One of the key elements of Persian poetry, from the beginning to the blank verse period, has been the 'meaning' element. Persian poets, over hundreds of centuries, from Dary Persian language in the reign of Taherians to the modern Persian era, beside the construction of poems, have always considered the content of their poems in a way that a change in meaning would only be limited to the enunciation and the expressing language.
With modern poetry in Persian prose in the thirties ‘meaning’ perception becomes vague, and takes the poetry to the point of meaninglessness. This new version of 'meaning' of postmodern poetry composition requires a new interpretation, and with the outstanding of this prose form, a new theory as "lack of self –referent" poetry appears to exist as the external elements in which, instead of paying attention to the meaning of prose to convey the message, the implementation of poem becomes important and preferable.
This theory attempts just extras in the poetry performance and leads single meaning to the multiplicity of meaning, which is only perceived and received by the reader , and the poet has the lowest share in that.Therefore, each time, the reader, by reading the poem, can achieve to and get a new and a different understanding –a feature which is known as "the death of the author/ poet " and which is ofcourse borrowed from the European postmodern poetry.
