شناسايي منابع تأمين كننده گردوغبار غرب خوزستان با استفاده از الگوريتم‌ هاي بهبود يافته دماي روشنايي گردوغبار

گردوغبار را مي­توان يك پديده طبيعي در نظر گرفت كه در كشور ايران و به‌ويژه در استان خوزستان بروز آن در چند دهه اخير داراي توالي بيشتري بوده است. بدين منظور در اين پژوهش، شناسايي منابع تأمين كننده گردوغبارهاي غرب خوزستان هدف ‌گذاري گرديد. بر اين اساس از تصاوير ماهواره‌اي موديس سنجده ترا براي استخراج شاخص بهبود يافته دماي روشنايي گردوغبار (BADI) در سه گردوغبار متوالي در زمستان 1396 و بهار 1397 (2018) بهره برده شد. نتايج شاخص بكار رفته روشن ساخت كه مناطق مختلفي در داخل و خارج كشور تأمين كننده ذرات گردوغبار در غرب استان خوزستان مي‌باشند. بر اين اساس در اولين گردوغبار به تاريخ 20/1/2018 مشاهده شد كه چشمه اصلي گردوغبار در نواحي خشك و بياباني غربي استان در محدوده غرب شهرستان شوش و بستر خشك شده تالاب هورالعظيم در استان خوزستان مي‌ باشد. در گردوغبار متوالي بعدي (20/2/2018) فرسايش در بستر تالاب هورالعظيم و مناطق بياباني در شمال سوسنگرد را مي‌توان منبع اصلي ذرات گردوغبار قلمداد كرد. همچنين مي‌توان مشاهده كرد كه نواحي پراكنده در كشور عراق محدوده شهر بصره نيز در اين گردوغبار مؤثر مي‌باشند. در گردوغبار سوم در تاريخ 23/4/2018 بر اساس شاخص BADI داراي چندين هسته تراكمي مي‌باشد و از نواحي بياباني در كشور عربستان شروع و تا كشور كويت و نواحي جنوب غربي ايران و شرق عراق امتداد مي‌يابد. همچنين در اين پژوهش در محدوده‌ هاي فضايي استخراج شده، نقاط برداشت ذرات گردوغبار به صورت دقيق‌تر با استفاده از تصاوير ماهواره‌ اي Meteosat8 و سنتينل 3 تعيين شد كه بارزترين منابع داخلي در منطقه جفير و تالاب هورالعظيم و نواحي خشك و بياباني شهرستان شوش در قسمت غربي استان خوزستان مي‌باشند. همچنين در مورد منابع خارجي بيابان‌ هاي كشور عربستان در مناطق غرب رياض و شرق مدينه (الذكري، الرقايع و البجاديه) و مناطقي بين كربلا و نف در كشور عراق در شكل‌گيري توده گردوغبار نقش مؤثري دارند.