بينامتنيّت مفاهيم تعليمي قرآن و حديث در اعلام و مضامين دينيِ اشعار اخوان ثالث و شاملو

يكي از روش هاي بررسي متون، مطالعه ي بينامتنيِ آن است؛ يعني خوانش متن با توجه به متون ديگر و مبتني بر اين انديشه كه متن، نظامي بسته و مستقل نيست و خواسته يا ناخواسته با متون ديگر در ارتباط است. از ديگر سو، پيوند ناگسستني شاعران ايراني با آيات و احاديث اهل بيت عليهم السّلام، بر مانايي و ماندگاري اشعار آن ها افزوده است. از آن جاي يكه بينامتنيّت و به تعبيري نظريّه ي تعامل متن ها، از جمله مباحث مهم و مورد توجّه پژوهش گران و ناقدين ادبي است و اين دستاورد نوين در حوزه ي ادبيّات، به بررسي وجوه تشابه و تفارق و نيز تأثيرپذيري يك متن از متون ديگر، چه در حوزه ي شعر و چه در عرصه ي نثر ميپردازد، اين پژوهش بر آن است تا كلام شعريِ مهدي اخوان ثالث و احمد شاملو را براساس پيوندشان با آيات قرآني و روايات مورد نقد و بررسي قرار دهد تا وام گيري هايِ آگاهانه يا غيرمستقيم شاعران موردبحث و نيز چگونگيِ به كارگيري آنها در استفاده از آيات و روايات، بر همگان آشكار گردد. شيوه ي انجام پژوهش نيز بر اي نگونه است كه اشعار اخوان ثالث و شاملو بر اساس روش تحليلي توصيفي و نيز از ديدگاه نظريّه پردازان بينامتني مورد نقد و بررسي قرار گرفته است تا سوايِ نشان دادن ساختار منسجم ابيات، مخاطب آگاه گردد كه ايشان با چه ترفندهاي ادبي اي، اين مضامينِ وحياني روايي را در اشعارشان گنجانده اند و برخلاف باور برخي از منتقدين، سخن خويش را رنگ و بويي قرآني و ديني بخشيده اند.