نقد و بررسي شعر شاملو بر اساس آركي تايپ شب

The Investigation of Shamloo's Poetry egarding the "Night" Archetype

آركي تايپ يا كهن الگو به انگاره‌هايي يكسان و مشترك در ذهن و ضمير ناخودآگاه گفته مي‌شود كه در هر عصري به شكل باورهاي رايج آن دوره خود را نشان مي‌دهد. هنرمندان نيز براي آفرينش هنري از صور ذهني و تخيّلاتي بهره مي‌گيرند كه ريشه در ناخودآگاه جمعي دارند. اين تصاوير ذهني در روند آفرينش هنري به لايه‌هاي خودآگاه ذهن مي‌رسند و اثري هنري خلق مي‌شود. بخش خودآگاه، آركي‌تايپ را به شكل نماد و سمبل درك مي‌كند. بنابراين در ادبيات پرداختن به آثار سمبوليك و نقد كهن الگويي آن مي‌تواند برخي ويژگي‌هاي شخصيتي و رواني هنرمند را كه برخاسته از انديشه و احساس تبار اوست نشان دهد. يكي از رايج‌ترين كهن الگوها، كهن الگوي «شب» است. تكرار واژه «شب» (بيش از 400 بار) در شعر شاملو، اين واژه را به عنوان يك آركي‌تايپ به ما معرّفي مي‌كند. اين واژه به عنوان نمادي از آنيما، مفاهيمي ديگر چون تاريكي، اندوه، تنهايي، سكوت، وحشت، نااميدي و مرگ را نيز در شعر شاملو مي‌رساند.

Archetype refers to the equal and the common icon of the human that is manifested in the shape of the common beliefs of each era. The artists make use of the mental imagination in order to create an artistic masterpiece that has their roots in the mass unconsciousness. These mental images will reach to the conscious layers of the brain in the mainstream of the creation of artistic masterpieces. So the artist’s masterpieces created this way. The part will understand the archetype as a symbol. Therefore, in the literature, dealing with symbolic works and the criticism of which from an archetypical point of view could reveal from of the psychological and personal features of the artist that has its roots his thoughts and feelings. One of the most common of the archetypes is the "night". The repetition of the word "night" in the poems of Shamloo (more than 400 times) introduces the word as an archetype. The word "night" as a symbol of Anima contains other concepts such as darkness, sadness, solitude, silence, frightening, hopelessness and death in the poem of Shamloo.