جهاني شدن و تاثير آن بر وضعيت فقر در كشورهاي در حال توسعه

جهاني شدن به عنوان يكي از مهمترين مفاهيم جديد در حوزه رشته­هاي علوم اجتماعي از جمله اقتصاد، علوم سياسي، جامعه شناسي، ارتباطات و غيره به موضوع قابل توجه­اي تبديل شده است، كه عليرغم فرصت­ها و مزاياي فراوان در ابعاد مختلف اقتصادي، تجاري و ارتباطي براي دولتها، نگراني­هاي متعددي هم در زمينه رشد فقر، مسائل زيست محيطي و انواع بيماري­ها ايجاد كرده است. البته بايد گفت تاثيرات آن از يك دولتي به دولت ديگر متفاوت است و اين امر تا حد زيادي به خود دولتها بستگي دارد كه تا چه ميزان خودشان را در معرض جهاني شدن قرار دهند. در خصوص پديده رشد فقر و ارتباط آن با جهاني شدن بويژه براي كشورهاي در حال توسعه دو ديدگاه تئوريك مخالف و موافق شكل گرفته است. از اين رو سئوال اصلي مقاله اين است كه جهاني شدن چه تاثيري روي فقر به طور مشخص در دولت­هاي در حال توسعه گذاشته است؟ و در اين راستا نويسنده با تبعيت از ديدگاه تئوريك مخالف اين فرضيه را به آزمون مي­گذارد كه جهاني شدن نه تنها موجب افزايش فقر نشده بلكه تا حد زيادي منجر به كاهش فقر در كشورهاي در حال توسعه شده است. كه در طول تحقيق با استفاده از روش تحقيق توصيفي- تحليلي و كمي به طور مستدل و عيني با ارائه آمار و ارقام از وضعيت فقر در كشورهاي در حال توسعه به بررسي و اثبات فرضيه پرداخته شده است.